Skoro już zostaliśmy obdarowani, to z tym jest związane również posłanie: dzielenie się wiarą...
Boże pragnienie obdarowania człowieka wiecznym szczęściem jest... no, co tu dużo mówić... chyba wręcz rozrzutne.
Nie odnosząc naszego obdarowania do Boga, nie dostrzeżemy Jego chwały i wielkości, nie zauważymy Jego miłości
Wdzięczność wyraża postawę człowieka, który ma poczucie obdarowania. Dla wierzącego oznacza to, że mówi językiem Boga.
Bóg obdarował nas ciałem i duszą. Jako stworzeni na Jego obraz i podobieństwo możemy Go również poznawać.
Bóg obdarował nas rozumem. Dzięki niemu potrafimy odróżniać dobro od zła, poznawać prawdę o sobie, pogłębiać wiarę
Bóg za darmo obdarował mnie różnymi darami i talentami, czy jestem w stanie też za darmo „oddać” je innym?
Jeżeli nosisz imię Chrystusa nie możesz przynosić Mu wstydu swym postępowaniem. Masz żyć na miarę godności, jaką zostałeś obdarowany.
Jak wielkiej trzeba pokory, by pozostać sobą w momencie, gdy zostało się obdarowanym tak wielkim zaufaniem ze strony Boga?
Bóg nas stworzył, aby obdarować nas swoim życiem. Przez grzech straciliśmy tę możliwość. Na szczęście, nie straciliśmy bezpowrotnie!
Da się zamknąć Tego, który tchnie kędy chce, prowadzi do całej prawdy, mówi co usłyszy, w jakiejkolwiek liczbie skończonej?