Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego » | Od najstarszego do najnowszego
Wyszukujesz w serwisie liturgia.wiara.pl
wyszukaj we wszystkich serwisach wiara.pl » | wybierz inny serwis »
Bóg wchodzi w ludzką rozpacz do końca. Jest blisko. Tych, co płaczą. I tych, których życie wydaje się zakończone.
Żadne czynione dobro, żadna wierność nie pozostanie bez nagrody.
Czy ktoś chwali sól? Czy raczej kucharza? Czy ktoś dziękuje światłu? Czy raczej temu, kto oświetlił drogę?
Bóg nie wymaga ślepego zaufania. Nie boi się pytań. Pozwala się doświadczyć.
Będziesz miłował - nakazuje najważniejsze przykazanie. Twoja miłość będzie prawdziwa. To znaczy: będzie przenikała całe twoje życie...
Łatwo się pomylić. Uznać, że Bóg jest w sile niosącej zniszczenie. Ale Eliasz wiedział...
Ileż oni tam byli? Razem z Szawłem pracowali rok... Nie za wcześnie, by iść dalej?
Proście o wszystko, co rozpoznajecie jako dobre. Nie możecie prosić 'zbyt wiele' ani być 'zbyt natarczywi'.
Jak gliniane naczynie, nieustannie zagrożeni upadkiem i rozbiciem. Rozpadnięciem na wiele odłamków.
Zostaliście wybrani, by widzieć. Zostaliście wybrani, by słyszeć. W końcu: by doświadczyć. Dotknąć...
Moc, miłość, trzeźwe myślenie. Tego nam trzeba. Nie strachu, nie kulenia się…