Jesteśmy karmieni Słowem. Sam Bóg wyjaśnia nam sens wydarzeń, znaków, historii. I zdaje się przyświecać temu jeden cel, jakkolwiek go nazwiemy: nasze nawrócenie, bycie blisko Boga, zbawienie.

Tak, nasze myśli nie są Jego myślami – tak łatwo je rozproszyć, skierować na manowce, zakłócić ich bieg. Tym bardziej więc: jeśli pójście Jego drogą wymaga wyciszenia – umilknijmy. Jeśli konieczne jest przebaczenie – prośmy o nie. Jeśli trzeba nam wrócić – nie zwlekajmy.

Rachunek sumienia

• Czy nie ociągam się z sięganiem po dobro w relacjach z ludźmi, z Bogiem?
• Jak bardzo dbam o wewnętrzne wyciszenie, skupienie, głębię?