Bóg z życiu młodych - świadectwa

„Bóg chce żebym żył”

Dwa lata temu zacząłem oddalać się od Bóg. Gdyby nie pomoc ludzi z Oazy, pewnie bym się załamał. Próbowałem popełnić samobójstwo, ale moja siostra mnie uratowała. Wtedy zacząłem wierzyć w to, że Bóg jednak chce, żebym był. To oddalanie się od Boga było częściowo powodowane tym, że ojciec pije, nie lubi mnie, wręcz tępi, awanturuje się. Na oazie uwierzyłem w to, że Jezus jest moim Panem i Zbawicielem. Zdecydowałem się na przyjęcie Go i chcę kroczyć ścieżkami Chrystusa. Rozmowa z innymi ludźmi umocniła mnie w postanowieniu, żeby wrócić do wspólnoty, wrócić do Boga. Widocznie Bóg naprawdę tego chciał. Nie wiem, czy mój ojciec się kiedyś zmieni, bardzo tego pragnę. (...) Kiedy nachodzą mnie myśli, żeby odebrać sobie życie, przypominam sobie, że Bóg chce, żebym żył.





„Balsam od Pana Boga”

Kiedy przyjeżdżałem na I stopień SKB w sierpniu, zastanawiałem się, po co to wszystko? Dlaczego mam wyjeżdżać z domu, zostawiać rodzinę, przyjaciół zabawy? Po co rezygnować z przyjemności? Czy z powodu czterech dni rekolekcji? Jednak coś mnie popychało do oderwania się od życia codziennego, to pragnienie było silniejsze ode mnie samego. Przekonałem się, że było warto. Ta cisza, to było TO. Tylko Bóg i ja. Rekolekcje te działają jak balsam, zasklepiają rany, tworzą bardzo mocne więzi miedzy tobą a Jezusem.
Po I stopniu chciałem tylko jednego – jechać na II stopień Szkoły Kontaktu z Bogiem. Podstawą dnia codziennego stała się modlitwa, Eucharystia. Potem udałem się do Ciężkowic na II stopień SKB. Dzięki tym spotkaniom patrzę na świat oczami wiary, we wszystkim poszukuje Boga, a jednocześnie przybliżam się do drugiego człowieka. Rekolekcje zrobiły ze mnie człowieka przemienionego przez Chrystusa. Nauczyłem się kochać bliźniego takiego, jakim jest, z jego wadami i niedociągnięciami. Zrozumiałem cel mojego życia i teraz jestem spokojny o jutro, bo wiem, że Pan o wszystko się zatroszczy – Spraw Panie, aby wszystkie moje zamiary decyzje i czyny były ku Twojej Chwale.