"Miłość oblubieńcza zawiera w sobie szczególną gotowość przeniesienia jej na wszystkich, którzy znajdują się w kręgu jej działania. W małżeństwie gotowość ta, chociaż otwarta na wszystkich, polega w szczególności na tej miłości, którą rodzice obdarzają dzieci. W dziewictwie gotowość jest otwarta na wszystkich ludzi, których ogarnia miłość Chrystusa - Oblubieńca" (Jan Paweł II).
Począwszy od pierwszych wieków chrześcijaństwa dziewice były konsekrowane przez biskupa. Prowadziły one życie w duchu modlitwy i służbie bliźnim, pozostając przy swoich rodzinach. Później, po rozwoju życia monastycznego oraz stowarzyszeń religijnych, dziewice konsekrowane w świecie przetrwały i egzystowały równocześnie z mniszkami, ale ich liczba malała. W naszych czasach Sobór Watykański II przywrócił im właściwe miejsce w Kościele.
Do tych różnych form życia konsekrowanego jest upodobnione Zgromadzenie Dziewic, które deklarując święty zamiar naśladowania Chrystusa z bliska, są konsekrowane przez biskupa diecezji Panu Bogu według aprobowanego rytu liturgicznego i złączone w mistycznych ślubach Chrystusowi, Synowi Bożemu, oddają się na służbę Kościoła. |
Kanon 604 Kodeksu Prawa Kanonicznego |
Ostatnio włoski kardynał w 1996 r. w Palermo na Sycylii konsekrował siedem dziewic. Dwa lata później arcybiskup Paryża kardynał Jean Marie Lustiger w katedrze Notre Dame dokonał konsekracji sześciu dziewic. Sobór Watykański II przywrócił ryt "Ordo Consecrationis Virginum", zatwierdzony w roku 1970 przez papieża Pawła VI. Tym zagadnieniem zajął się później Synod Biskupów i poświęcona jest mu adhortacja Jana Pawła II pn. "Vita Consecrata".
Lidia Cholewa, pionierka wdów konsekrowanych w Polsce, mieszkanka Szczecina.
Jesteśmy niezwykle wdzięczne Ojcu Świętemu, który zauważył w porę potrzebę przywrócenia tego charyzmatu Kościoła, pozwalającego coraz więcej ludzi świeckich włączyć w uświęcenie naszego ziemskiego pielgrzymowania. Był to najpiękniejszy dar Jana Pawła II dla tysięcy pobożnych wdów i wdowców na Wielki Jubileusz Chrześcijaństwa, którzy zechcą swoje doczesne życie jeszcze bardziej doskonalić, czyli zbliżyć się do samego Arcykapłana Wszechczasów Jezusa Chrystusa. Dziękuję Bogu, że poprzez konsekrację ponad pięć lat temu mogłam uświęcić moją samotność i samemu Stwórcy ofiarować stan wdowieństwa. W chwili złożenia wieczystych ślubów czystości otworzył się kanał, przez który nieustannie płyną zdroje łask Bożych do mojej duszy, wzmacniając moją służbę Bogu i ludziom.
Zofia Prochownik, dziewica konsekrowana od 11 lat, mieszka w Skawinie
Zostałyśmy konsekrowane do miłości i z miłością odpowiadamy na nasze powołanie. Jestem pewna, że radość jest pierwszym krokiem, podstawowym i najbardziej wymownym dla życia darem samego Boga. Jesteśmy otwarte na potrzeby parafii, dekanatu czy diecezji. Możliwości służenia są wielorakie, w zależności od przygotowania zawodowego, wykształcenia i zamiłowania. Ja realizuję się w katechizowaniu na terenie Skawiny. Zależy mi też na ukazaniu innym tej formy życia konsekrowanego, która w Ojczyźnie Papieża jest tak mało znana. Powołanie dziewicy konsekrowanej to znaczy być poślubioną Chrystusowi, stąd obrączka włożona na palec. Ona jest znakiem świadczącym o miłości Kościoła-Oblubienicy do Chrystusa - jej Oblubieńca i obrazu nadchodzącego Królestwa. Całe jej istnienie zostaje od tej chwili podporządkowane temu celowi i wszystko dla niej stanowi okazję podkreślania konkretnego przymierza Boga z ludźmi. Idąc śladami Maryi Dziewicy, dziewica konsekrowana stara się nieustannie pełnić wolę Ojca Niebieskiego, otwiera się w ten sposób na płodność duchową.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |