Tu i teraz

A Jezus dziś mówi: „Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego. Łk 9

Jezus wzywając do pójścia za Nim nie stawia warunków: ‘zanim’, ani ‘najpierw’. Mówi: chodź za Mną taki, jaki jesteś, chodź ze swoją niemocą i bezradnością, chodź z całym bagażem swoich słabości, z całym mnóstwem zawalonych i niezałatwionych spraw. Takiego Cię kocham. My, nie dość, że oglądamy się wstecz, to jeszcze ubolewamy, że nie wszystkim wymaganiom jesteśmy w stanie sprostać, że na swoim koncie mamy większe lub mniejsze grzechy i upadki. A przecież On te nieprawości już przybił do krzyża, wybawił z nich, a w Sakramencie Pokuty za każdym razem wybacza.

Czasem przeszkodą w pójściu za Nim jest lęk przed przyszłością, że w czymś nie podołamy. Te niepokoje nie pozwalają, by w pełni Bogu zaufać. Zamykają na łaskę chwili, którą Bóg chce nas obdarzyć i przeszkodą, by przyjąć to, co Bóg nam w tym momencie daje. Próbujemy się zabezpieczyć na przyszłość, bo usiłujemy być samowystarczalni.

Roztkliwiając się nad czasem minionym i lękając się o to, co przyjdzie nie dostrzegamy obecności Jezusa w danej chwili, dlatego nie zauważamy Bożego obdarowania, nie odczytujemy czego oczekuje. Nie zbliżamy się ku Niemu, bo skupiamy się wyłącznie na samych sobie.