Przekazać miłość to rozpoznać „rany zadane godności istoty ludzkiej” i „zwalczać wszelkie formy pogardy dla życia i wykorzystania człowieka”. Dlatego w kolejnych tygodniach będziemy chcieli pokazać świadków pojednania. Ludzi, którzy wznieśli się ponad uprzedzenia i rany, wyciągając ręce w geście przebaczenia i pojednania.
Uczestnictwo w pielgrzymce to sprawa powołania. To nie tylko mój własny pomysł, ale i odpowiedź na zaproszenie Pana. To wezwanie obejmuje również posługę na rzecz braci i sióstr tworzących wędrującą wspólnotę. Stąd podczas pieszej pielgrzymki nauczycieli „Warsztaty w Drodze” anglistka kieruje ruchem, muzykolog i katechetka biegają z lizakiem porządkowej, a dyrektorka szkoły odpowiada za zaopatrzenie i zakwaterowanie. Ja zaś w tym roku, czyli od 2 do 12 sierpnia, dbam o zdrowie i kondycję pątników jako piguła, czyli pielęgniarka. Poniższy tekst z dołączonymi filmikami-tutorialem rehabilitacyjnymi to początek mojej posługi medycznej, bo „nie ma nic bardziej praktycznego niż dobra teoria” (Kurt Lewin)
Kapłani i świeccy rozmodleni na sierpniowych drogach ku Maryi, przygotowali rozważania różańcowe dla parafii i dla nas.
Pierwszy etap drugiego dnia pielgrzymowania przebiegał w połowie drogami polnymi.
Liturgia Eucharystii na pielgrzymkowym szlaku wypada po za kościołem. Tak było i tym razem, gdy pielgrzymi zatrzymali się w Zabłociu i modlili na boisku piłkarskim.
Da się zamknąć Tego, który tchnie kędy chce, prowadzi do całej prawdy, mówi co usłyszy, w jakiejkolwiek liczbie skończonej?