Sakramentowi spowiedzi w Polsce, choć ma się lepiej niż na Zachodzie, doskwierają poważne choroby.
Spowiedź jest łaską, której ogromu nie pojmujemy. Czasami jednak przeczuwamy – zarówno penitenci, jak i spowiednicy.
Po wysiłku: oczekujemy nagrody. Nasz post – domaga się w zamian obfitości. Modlitwa – pociechy. Spowiedź – upewnienia.
Gdy różne przeciwności sprawiają, że nie ma możliwości indywidualnej spowiedzi, jest jeszcze jedna droga. Żal doskonały.
Czy spowiedź jest potrzebna? Jak się spowiadać? Co mówi Kościół na temat sakramentu pokuty i pojednania?
W Wielkim Tygodniu kolejki do spowiedzi wydłużają się. Nerwowość może wkradać się nie tylko z jednej strony kratek konfesjonału.
Kościół przypomina nam właśnie w tym okresie nieodzowną konieczność spowiedzi sakramentalnej... Z Orędzia na Wielki Post 1979 r.
O znaczeniu miłosierdzia Bożego w życiu każdego człowieka i społeczności, o spowiedzi jako „trybunale miłosierdzia” mówi kard. Christoph Schönborn.
Te same grzechy. Mimo postanowienia poprawy. Mimo żalu. Mimo porywającej homilii. I łez po spowiedzi. Coś nie zaskoczyło?
Codzienna modlitwa, częsta Komunia św., spowiedź nie przemieniają mnie, bo wciąż usiłuję bardziej zasługiwać na Bożą miłość, niż miłować Go
Da się zamknąć Tego, który tchnie kędy chce, prowadzi do całej prawdy, mówi co usłyszy, w jakiejkolwiek liczbie skończonej?