Dziewięćdziesiąty ósmy odcinek cyklu "Bedeker liturgiczny".
Dziewięćdziesiąty siódmy odcinek cyklu "Bedeker liturgiczny".
Prefacja to modlitwa dziękczynna, rozpoczynająca Eucharystię. W mszach o zmarłych są dziękczynieniem za nadzieję nieśmiertelności i powołanie do nowego życia.
Przez pierwsze dwa tygodnie Adwentu będziemy modlić się w czasie Eucharystii tekstem pierwszej prefacji adwentowej. Jest to, można powiedzieć, rodzaj medytacji liturgicznej nad Wcieleniem Syna Bożego. Bóg przychodzi. Czy może raczej należałoby powiedzieć: objawia swoją obecność.
Wraz z rozpoczęciem w roku liturgicznym czasu bezpośrednich przygotowań do przeżywania świąt upamiętniających pierwsze przyjście Chrystusa podczas Eucharystii modlimy się tekstem drugiej prefacji adwentowej.
Dekret Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów oraz oficjalny przekład prefacji na język polski wraz z nutami.
Krzyż Twój jest źródłem wszelkich błogosławieństw i przyczyną wszystkich łask. Dzięki niemu wierzący czerpią moc ze słabości, chwałę ze wzgardy i życie ze śmierci.
Dzięki wierze powracanie do tajemnicy wydarzeń paschalnych nie jest tylko rozpamiętywaniem tego, co uczynione. Ale misterium to wciąż aktualizuje się i uobecnia w całej swojej mocy zbawczej oraz doprowadza nas do komunii z całą Trójcą Świętą i z całą wspólnotą Kościoła.
DODANE 31.05.2017 22:45 załącznik
Da się zamknąć Tego, który tchnie kędy chce, prowadzi do całej prawdy, mówi co usłyszy, w jakiejkolwiek liczbie skończonej?