Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego » | Od najstarszego do najnowszego
Wyszukujesz w serwisie liturgia.wiara.pl
wyszukaj we wszystkich serwisach wiara.pl » | wybierz inny serwis »
Stary chłop, a lata po drzewach… Ale to dobrze! Czasem warto się nawet ośmieszyć, byle tylko zobaczyć, doświadczyć Boga…
To właśnie Łaska, sam Bóg, jest Tym, który chce spędzić z Tobą całe życie – i to tak, aby ślady Twoich stóp przetrwały Ciebie.
Gdybyśmy mieli świadomość tego, że wszystko prędzej czy później się kończy – czy nasze życie wyglądałoby tak samo? Czy naprawdę Twój wczorajszy dzień wyglądałby tak samo...
Najtrudniej chyba być królem wobec tych poddanych, którymi są nasze oczy i serce…
Rozbudzić w sobie potrzebę bycia pożytecznym i wyjść z ciasnego kręgu własnych obaw i rozterek. Starać się, by nasze przemiany i sukcesy wywarły jakiś dostrzegalny wpływ na otaczający nas świat oraz były pożytkiem chociaż komuś jednemu.
Odróżniać głos Boga od swojego widzimisię. Przestać przyjmować komunikaty, a zacząć słuchać Boga by usłyszeć człowieka.
Nie doznamy przemiany oczekując aż świat stanie się lepszy. Spróbujmy dotrzeć nad Jordan...
W domu nie musimy nikomu udowadniać kim jesteśmy, nie musimy przekraczać swoich możliwości.
Brak natychmiastowej reakcji Boga nie jest oznaką Jego wrogości, ale właśnie dobra. Nie jest tak?
Serce nie w pełni dojrzałe, zmagające się z grzechami, wadami, lękami, smutkiem – może to jest sól?
… choć do jednego celu.