W swojej pierwszej encyklice „Redemptor Hominis” Jan Paweł II napisał, że drogą Kościoła jest człowiek. Każdy człowiek, także, a może zwłaszcza, ubogi, chory, cierpiący.
Modlitwy tej nauczył Jana Pawła II w dzieciństwie jego ojciec Karol Wojtyła. Jan Paweł II polecał właśnie tę modlitwę młodzieży na spotkaniu przy kościele św. Anny w Warszawie podczas pierwszej pielgrzymki do Polski w 1979 roku.
Modlitwa z liturgii w Dniu Przebaczenia 12 marca 2000 r.
Kościół przypomina nam właśnie w tym okresie nieodzowną konieczność spowiedzi sakramentalnej... Z Orędzia na Wielki Post 1979 r.
Na początku października wracamy do katechezy bł. Jana Pawła II, wygłoszonej na zakończenie Roku Różańca, 29 października 2003 r. Niech będzie zachętą do pójścia drogą kontemplacji oblicza Jezusa.
Rozważania bł. Jana Pawła w Koloseum, 13 kwietnia 1979 r.
Adoracja eucharystyczna ze świętym Janem Pawłem.
Według świadomości pierwszej wspólnoty, Duch Święty objął niewidzialne — a równocześnie poniekąd „wyczuwalne” — kierownictwo tych, którzy po odejściu Pana głęboko przeżywali osierocenie.
W porządku ludzkim śmierć ma ostatnie słowo. Słowo, które przychodzi po niej, słowo zmartwychwstania, jest słowem należącym do Boga, i właśnie dlatego tak głęboko przeżywamy to Triduum Sacrum.
Modlitwa św. Jana Pawła w Domu Czystego Serca w Kalkucie, w którym Matka Teresa przyjmowała umierających nędzarzy.
Jest wielka różnica między ludzką słabością a złą wolą.