Czwartek 7. tygodnia Wielkanocy

...i stworzy w nas serce nowe, abyśmy mogli podobać się Tobie i wypełnić Twoja wolę. Przez naszego Pana…

Jako chrześcijanie wierzymy, że Bóg w swojej odwiecznej miłości czuwa nad losem człowieka, nad drogą każdego. Wskazuje mu drogę którędy iść, aby zbliżać się do Stwórcy. Jego wola względem nas jest zawsze ukierunkowana na nasze dobro, ale nie zawsze to dobro widać na pierwszy rzut oka, gdyż jesteśmy ograniczeni w swej naturze skażonej błotem grzechu. Bóg chce nauczyć mnie długodystansowego patrzenia na rzeczywistość, przez pryzmat wiary w Chrystusa, który jest bramą do życia. W tej modlitwie odnajduję wołanie mego wnętrza o odnowienie, przemianę mego podejścia do życia, które powinno być zawsze poddane Jego woli. Ja mały człowiek, często zagubiony, poszukujący fundamentu zapominam, że nic na tym świecie nie da mi pokoju serca, jak tylko, pełne ufności i wiary przyjęcie zaproszenia Chrystusa, do tego, by zawierzyć Mu swoje życie. Jezu Ufam Tobie… Słowa proste, wyrażające głębie zaufania, które nie zburzy żadna burza życia. Boże wyryj w mym sercu te słowa pełne ufności, i nie pozwól bym kiedyś zwątpił w ich treść.