Nic nadzwyczajnego

„Umiłowani! Temu żarowi, który pośrodku was trwa dla waszego doświadczenia, nie dziwcie się, jakby was spotykało coś niezwykłego, ale cieszcie się, im bardziej jesteście uczestnikami cierpień Chrystusowych, abyście się cieszyli i radowali przy objawieniu się Jego chwały.”

1 P 4, 12n

Jedną z pokus, czekających na człowieka jest traktowanie każdego cierpienia jako czegoś niespotykanego, nadzwyczajnego. Tak, jakby Bóg umawiał się z nami na raj już tutaj na ziemi. Tymczasem cierpienie, krzyż, jest czymś normalnym, bliskim człowiekowi. Nie każde cierpienie jest nadzwyczajne i niezwykłe. Wyruszając w tę drogę krzyżową spróbujmy spojrzeć na nasze cierpienia jako coś normalnego.

1. Jezus skazany na śmierć

Wyrok Piłata nie uderzył w Jezusa jak grom z jasnego nieba. Był konsekwencją Jego słów i czynów. Jezus sam zapowiadał swoją Mękę i Śmierć. Przygotowywał na nią – siebie i swoich uczniów tak, aby mogli być gotowi dobrze je przyjąć. Dobro przygotowuje do cierpienia. Niektórzy ludzie mówią, każdy dobry czyn będzie ukarany jakimś złem. Niemniej, warto być dobrym, nie bać się zła. Przychodzi, ale nie jest czymś ani nadzwyczajnym, ani najsilniejszym.

2. Jezus bierze krzyż

Jedna rzecz to wyrok – on przychodzi z zewnątrz. Druga to przyjęcie tego, co przychodzi na człowieka. Jezus bardzo dobrze pokazuje tę sztukę. Akceptuje sytuację, która przed Nim staje, nie ucieka od niej. Nie ucieka od cierpienia, które się pojawia. Przyjmuje, aby móc je pokonać w sobie. Nie szuka, ale przyjmuje to, które przychodzi. Wielka sztuka bycia chrześcijaninem to nie szukanie najcięższych krzyży, ale podejmowanie tych zwyczajnych, małych, które się pojawiają.

3. Pierwszy upadek

Nie wiadomo, ile kroków zdążył przejść Jezus po wzięciu krzyża. Nie wiadomo, czy w ogóle zrobił choć jeden krok. A może od razu upadł? Przecież był już dość wymęczony nocnym przesłuchaniem, biczowaniem, wyszydzeniem. Może upadł na samym początku. Może rozpoczynając coś w swoim życiu rozpoczynasz upadkiem, jakąś porażką. Czy to już oznacza, że wszystko jest bezsensu? Że nie warto próbować? Upadek też może być dobrym początkiem.