Wespół z Ukrzyżowanym

Stacja XII: Jezus na krzyżu umiera

Straszne musiało być Panie Jezu Twoje umieranie. Dusiłeś się wisząc na rękach nie bardzo mogąc oprzeć się na przebitych gwoździami nogach. Przerażająca męczarnia. Dlatego śmierć była w gruncie rzeczy wybawieniem. I dla Ciebie i dla tych Twoich bliskich, którzy przez trzy godziny oglądali Twoją agonię. Ale i dla mnie. Bo przecież dzięki Twojej śmierci, dzięki temu, że choć wszechmocny, jednak wytrwałeś na krzyżu do końca, ja otrzymałem zbawienie.

Dla Twoich wrogów to była dobra wiadomość. Sprawa zakończona. Jezus z Nazaretu już nie będzie nam bruździł. Moralny kac po niesprawiedliwym przewodzie sądowym, wszystkich kłamstwach i okrucieństwach, którymi w Ciebie uderzono, szybko minie. Sprawcy tej zbrodni będą znów chodzić w glorii ludzi mądrych i sprawiedliwych. Prawdziwych przywódców. W tym sporze – jak zresztą każdym – nieobecni nie mają racji. Tak to jest, Panie Jezu. Tak to jest....

Nie daj, Panie Jezu, bym kiedykolwiek uważał, że mojego grzechu już nie ma, gdy ten, kogo skrzywdziłem, zniknął sprzed moich oczu....

  Henryk Przondziono/GN Stacja XII
Roman Kalarus, stacje drogi krzyżowej z tyskiej parafii pw. bł. Karoliny Kózkówny