30. Niedziela zwykła (B)

Rok wiary, naszej wiary

Piotr Blachowski

Ten rok został ogłoszony Rokiem Wiary. Należałoby więc spojrzeć na całe nasze życie pod kątem naszej wiary. I gdyby nam przyszło opisać i ubrać w słowa to, co przeżywamy, to powstanie tyle wersji, ilu nas jest.

Słowo, które kieruje do nas dzisiaj Pismo Święte, winno ubogacać nasze refleksje nad tym, jak i w jaki sposób patrzymy na Boga, na powołanych do posługi w Jego imieniu, czy poczuwamy się, jak kiedyś Izrael, do miana narodu wybranego, prowadzonego przez naszych Kapłanów – z ludzi branych i dla ludzi ustanawianych.

Każdy z nas, zdrowy i chory, sprawny i chromy, widzący i niewidzący, powinien cieszyć się z tego, że został nam dany przywilej wiary, która pozwala odczuwać miłość, nadzieję i radość z opieki naszego Jedynego Ojca w niebie. Wiara, którą prezentujemy, nie do końca jest wiarą, którą zaszczepił w nas Jezus Chrystus, którą poprzez chrzest przekazał nam Duch Święty, której oczekuje nasz Bóg Ojciec – Stworzyciel.

Przykładem uzdrowienia i nawrócenia jest niewidomy, siedzący i żebrzący przy drodze. Jego słowa: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną.” (Mk 10,47b) są wyrazem wiary, która nie pozwalała mu milczeć, która napełniała go pewnością, że w Jezusie znajdzie zbawienie. Dialog niewidomego i Pana Jezusa to spotkanie dwu sił, spotkanie niezachwianej wiary niewidomego z wszechmocą Jezusa, a skutkiem tego spotkania jest cud. Oto człowiek z wiarą prosił Boga o interwencję w konkretnej sprawie – Bóg wysłuchał.

Wiara otwiera oczy i pozwala poznać Boga. Nasza modlitwa podczas Mszy – modlitwa wiernych – to zawierzenie Bogu spraw aktualnych w skali świata, Kościoła, a zwłaszcza wspólnoty zgromadzonej przy ołtarzu. Bo Jezus Chrystus, uobecniony podczas wspólnoty eucharystycznej, zadaje nam nieustannie pytanie: co chcecie, abym wam uczynił? A my jedynie mamy za zadanie wskazywać „miejsce”, dla którego prosimy o Bożą interwencję. Więcej, powinniśmy prosić z taką wiarą, z jaką prosił niewidomy.

W tym tygodniu będziemy przeżywać Dzień Wszystkich Świętych i Święto Zmarłych. Prośmy więc w tym czasie szczególnie o miłosierdzie dla dusz w czyśćcu cierpiących, aby Bóg przebaczał im winy i dał wieczny odpoczynek w krainie, gdzie nie ma już cierpień i śmierci. PANIE JEZU – błagamy Cię o miłosierdzie dla dusz w czyśćcu cierpiących, zwłaszcza dla tych, o których nikt nie pamięta, za które nikt się nie modli, którym nikt z duchową pomocą nie spieszy.

Matko Boża Różańcowa, przez Twoje wstawiennictwo prosimy o umiejętność takiego postrzegania wiary i Kościoła, abyśmy nie zagubili właściwej drogi, abyśmy przejrzeli i poszli za Nim. Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie.