Szukam, o Panie, Twojego oblicza

III stacja: Upadek pierwszy Jezusa

Z prochu ulicznego Krwią zwilżonego
w mozole lepisz Panie,
moje życie – nowe ukochanie.
To drogi pocałunek,
na serca mojego progu potknięcie.
Mój słodki Panie,
przez Twoje w bólu leżenie
niech w serce spłynie uzdrowienie.

Najdroższy Jezu, który ciężarem drzewa zbrodni ludzkiej zostałeś przytłoczony do ziemi, pomóż nam powstać z bezsilności tego, co w głębi zranionych dusz tak w boleści leży. Wzbudź w nas wiarę, nadzieję i miłość. Miłością pokrzep osłabłe istnienie, by iść zechciało dalej przez Ciebie wytyczoną trasą – Krwią Przenajświętszą obficie skropioną.

IV stacja: Spotkanie z Matką ukochaną

W milczeniu – w falującej złości,
dwie oazy pokoju – woli Bożej.
Ta chwila
w przekrwionych oczu spojrzenie,
bez słowa słów Izajasza wypełnienie,
Cierpiący Sługa Jahwe i Służebnica.
Ukradkiem w zaułku uliczki,
oto adoracja Przenajświętszego,
utęskniony Syn,
któremu nic ulżyć nie można,
Fiat – niech się stanie.
Przez Serca z bólu pęknięcie,
moje uzdrowienie ze śmierci.

O Panno Maryjo, cała nadziejo nasza! Tyś ze łzami patrzyła na Oblicze Syna, tak bardzo poranione, gdy Go spotkałaś na krzyżowej drodze. Prosimy, wejdź w zaułki serc naszych i ogarnij je swoim czułym spojrzeniem. Niech zajaśnieje w nas Chrystus, pomimo mroku tego o czym zapomnieć nie możemy. Bolesna Matko uciekamy się pod Twoją opiekę. Pośredniczko nasza u Boga, wstawiaj się za nami.