Nieustannie się módlcie

Nasze życie powinno być nieustannym strumieniem modlitwy, łączącym sferę ziemską z niebiańską i tworzącym przestrzeń na codzienne spotkania z boskością. Jak naucza papież Franciszek, „nieustanna modlitwa oczyszcza serce. Chwała i błaganie Boga zapobiegają zatwardziałości serca w urazie i egoizmie” (Audiencja generalna, 11.03.2015). Jak zatem żyć wezwaniem do nieustannej modlitwy, by w ten sposób wzmocnić swoje życie modlitewne, starając się pogłębiać jedność ze swoimi braćmi i siostrami w Chrystusie, a co najważniejsze, ze swoim Bogiem?

Poranny początek

Św. Jan Vianney mówił: „Nigdy nie zapominajcie, że to na początku każdego dnia Bóg ma dla nas przygotowaną niezbędną łaskę na ten dzień. On dokładnie wie, jakie będziemy mieli możliwości do grzechu i da nam wszystko, czego potrzebujemy, jeśli Go wtedy poprosimy. Dlatego diabeł robi wszystko, co w jego mocy, aby uniemożliwić nam odmawianie porannych modlitw lub sprawić, że będziemy je źle odmawiać”.

Każdego ranka wita nas lawina myśli. Zamiast więc zmuszać swój mózg do poddania się ciszy, warto ćwiczyć przekształcanie myśli w modlitwy, dzieląc się nimi z Jezusem. I w ten sposób składamy małą ofiarę: „Wszystkie te myśli, Jezu, poświęcam Tobie”. I w ten sposób niezliczone myśli, zmartwienia, nadzieje i lęki przekształcają się w osobiste spotkanie z Panem. On widzi te rzeczy w naszych sercach, zanim Mu je damy, ale świadomie zapraszając Go do tej chwili i witając Jego Ducha, pozwalamy, aby te modlitwy stały się jak święta woń, unosząca się do nieba, pozostawiając nasze otoczenie bardziej słodkim i bardziej świętym.

Modlitewna prostota

Ludzie często mówią, że nie wiedzą, jak się modlić. Jezus dał nam słowa, którymi się modlimy, ucząc swoich uczniów modlitwy „Ojcze nasz”. Jeśli nie mamy własnych słów, zacznijmy od tego. Nawet jeśli czujemy, że wyczerpały się nam słowa, ta modlitwa nigdy się nie znudzi.

Świetnym sposobem wykorzystania modlitwy „Ojcze nasz” jest odmawianie Różańca. W szczególności odmawianie tajemnic bolesnych jest skutecznym sposobem na refleksję nad męką i śmiercią Jezusa w ciągu tych 40 dni, przypominając nam o cenie, jaką zapłacił, abyśmy mogli żyć, i dając nam wszystkim większą motywację do modlitwy.

Warto też sięgnąć po dobrą lekturę duchową, która może pomóc w naszych wysiłkach modlitewnych. W czasie czytania zaleca się podkreślić trafny cytat skłaniający do refleksji lub potrzebne wyjaśnienie teologiczne, które daje do myślenia.

Modlitwa wstawiennicza

Kościół jest katolicki, czyli powszechny: najpierw należymy do Chrystusa, ale należymy także do siebie nawzajem jako członkowie Ciała Chrystusowego (Rz 12,5). Istnieje wiele sposobów rozwijania uczestnictwa we wspólnocie z naszymi braćmi i siostrami, a jednym z nich jest modlitwa wstawiennicza.

Kiedy prosimy kogoś, aby się za nas modlił lub odwrotnie, jest to modlitwa wstawiennicza. Stawiamy wtedy potrzeby drugiego człowieka przed Bogiem i prosimy go o wstawiennictwo w tej sytuacji. Wtedy modlitwa wstawiennicza staje się wielkim źródłem pocieszenia i okazją do zobaczenia Chrystusa w otaczających nas ludziach.

Kiedy idziemy, biegamy lub prowadzimy samochód, możemy modlić się za ludzi, którzy mnie mijają. Chociaż nie znamy ich imion ani konkretnych intencji, możemy prosić słowami: „Przyjdź Duchu Święty”, prosząc Ducha, aby spoczął na nich i prowadził ich przez cały dzień.

Kiedy modlimy się za ludzi, z którymi stykamy się każdego dnia, uczestniczymy w Bożym planie zbawienia. Każdy człowiek nosi obraz Boga i im bardziej to rozpoznajemy, tym bardziej jesteśmy w stanie dostrzec świętość każdej chwili naszego życia i ponownie zostajemy wciągnięci w modlitwę i uwielbienie.

___________________________________-

Oprac. na podstawie: www.ncregister.com/features/lenten-prayer-2024-fcnweftg (dostęp: 21.02.2024).