Śmieszni. A ja?

Z Psalmu 2
Dlaczego narody się buntują,
czemu ludy knują daremne zamysły?
Królowie ziemi powstają
i władcy spiskują wraz z nimi
przeciw Panu i przeciw Jego Pamazańcowi:
«Stargajmy Ich więzy
i odrzućmy od siebie Ich pęta!»
Śmieje się Ten, który mieszka w niebie,
Pan się z nich naigrawa
(...)
A teraz, królowie, zrozumcie,
nauczcie się, sędziowie ziemi!
Służcie Panu z bojaźnią
i Jego nogi ze drżeniem całujcie,
bo zapłonie gniewem i poginiecie w drodze,
gdyż gniew Jego prędko wybucha.
Szczęśliwi wszyscy, co w Nim szukają ucieczki.

Jakby napisany w naszych czasach. Dziś też „buntują się narody” i „ludy knują daremne zamysły”. Przeciw Bogu, przeciw Jego Pomazańcowi, Jezusowi Chrystusowi. Dzisiejsi królowie i władcy też spiskują próbując odrzucić Boże panowanie nad światem. Dowodów tego sprzeciwu aż nadto. A Bóg? Pewnie też może się śmiać. Bo ile warte  jest to ludzkie puszenie się, że Bóg niepotrzebny, że my sami? Pod wieżą Babel było podobnie. Gdyby Bóg zechciał w jednej chwili przestalibyśmy istnieć... Ale jest cierpliwy. Czeka na nasze nawrócenie. I mimo szerzącej się w świecie nieprawości ma wobec niego swoje plany....

Żałosne, Boże to nasze, ludzkie puszenie się; te próby udowadniania, że możemy się bez Ciebie obejść, bo nie jesteś nam do niczego potrzebny. Nieustająco jesteśmy przecież w Twoich rękach. I proszę Cię dziś, Boże, bym o tym zawsze pamiętał. Ty bardziej, im bardziej tylu wokół nie pamięta.