Nie iść za marnością

Z Psalmu 119

Odwróć me oczy, niech na marność nie patrzą,
udziel mi życia przez swoje słowo.
Oto pożądam Twoich postanowień,
według swej sprawiedliwości zapewnij mi życie.

Psalm 119 to pochwała Bożego prawa. W dzisiejszych czasach brzmi dla wielu może mało zachęcająco, ale jak się zastanowić…. Bo jakież jest to Boże prawo? Czy zabrania czegoś dobrego? Czy nie stawia raczej zapory złu, które w różnym przebraniu próbuje się wkraść w ludzkie łaski? Jeśli chcę być dobrym człowiekiem prawo nie tylko mi nie przeszkadza, ale ostrzegając przed złem, pomaga mi.

Zło jest marnością. Idąc za marnością stałbym się marnością…

Dziękuję Ci Boże za Twoje prawo. Dziękuję, że nie tylko wlałeś je w ludzkie serca, ale i wyraziłeś je jasno na Górze Synaj i na Górze Błogosławieństw. Dzięki temu widzę jasno, że chcesz tego, co dobre. Na pewno więc jesteś dobry. Dobrze jest wiedzieć, żyjąc tu na ziemi, gdzie, owszem, wiele dobra, ale sporo też zła, że po śmierci nie czeka nas nie udręka, ale raj. Bo jesteś dobry i chcesz dla nas tego, co dobre…