Kościół błądzących i grzesznych

Zamiast rozdzierać szaty muszę starać się sam być święty.

Czytam przewidziany w liturgii na dziś fragment pierwszego listu św. Pawła do Koryntian. I jestem trochę spłoszony. Bo oczekiwałbym raczej jakiegoś zbudowania. Jak w Ewangelii, gdzie Jezus chwali wiarę setnika. Albo wezwania do takie czy innej postawy. Tymczasem dowiaduję się o nieporządkach w gminie korynckiej. I to takich, które – patrząc z dzisiejszej perspektywy –  wręcz podważają sens nazywania tamtej wspólnoty Kościołem: nie rozumieli czym jest Eucharystia, lekceważyli ją, myląc z jakąś biesiadą. To jeszcze był Kościół?

Ano widać był. Zaraz przypominają mi się różne nieporządki w dzisiejszym Kościele. Nie tylko natury obyczajowej. I konstatuję, że widać Kościół  to zawsze też ludzie czegoś nie rozumiejący. Nawet jeśli mają profesorskie tytuły. I często też  ludzie słabi i grzeszni. Co gorsza, ślepi na to siedzące w nich zło. To, co nazywamy dziś jakimś kryzysem, jest tak naprawdę permanentnym stanem Kościoła. Nie, nie gorszę się tym, co działo się w Koryncie. Przeciwnie: nabieram otuchy. Bo uświadamiam sobie – choć niby powinno być to dla mnie oczywiste – że błądzenie i grzech nie jest przeszkodą, by Kościół trwał. I by stale wychowywał grzesznych do świętości.

Innego wymiaru w tym świetle nabierają słowa Jezusa, że nie przyszedł powołać sprawiedliwych, ale grzeszników. Obyśmy tylko wszyscy choć próbowali stawać się świętymi.

«« | « | 1 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg
« » Październik 2024
N P W Ś C P S
29 30 1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30 31 1 2
3 4 5 6 7 8 9
Pobieranie... Pobieranie...