Nie ma Go tu! Szukajcie Go w małych

Katarzyna ze Sieny żyła w czasie, który z pewnością nie sprzyjał kobietom. Nie miała wykształcenia. Nie potrafiła czytać i pisać. A jednak jest Doktorem Kościoła. Dlaczego?

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: "Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie".

Nie powinniśmy mylić najmniejszych z naiwnymi. Małość w Ewangelii nie jest formą romantyzmu, ale postawą, poprzez którą Bóg rzeczywiście może do nas przemówić.

Najmniejsi, według Ewangelii, są chłonni i wolni. Nie chcą posiadać Boga, ani Nim manipulować. Przeciwnie, ufnie poddają się temu, co Bóg czyni w ich życiu, dzięki czemu Pan Bóg może przemawiać z jasnością, jakiej inni nigdy nie potrafią osiągnąć.

W tym sensie objawienie się Boga w nich ma bardziej charakter doświadczenia, niż prostej teologii:

"Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie".

Wszystko, co Pan może nam powiedzieć, możemy przyjąć tylko wtedy, gdy wpadniemy w Jego ramiona, lub razem z Nim będziemy nieść ciężar życia.

Z więzi, jaka stwarza się między nami a Nim, rodzi się także najważniejsze objawienie w życiu każdego człowieka. W niektórych  przypadkach - a taki jest Katarzyna Sieneńska - więź jest tak silna, że Pan objawia się nie tylko jej duszy, ale za jej pośrednictwem przemawia do całego Kościoła i świata.

Katarzyna Sieneńska ukazała nam świętość, która zapoczątkowała nową erę w dziejach Kościoła i następnych stuleciach. Jednak w oczach świata była tylko kobietą: niewykształconą, biedną i nie posiadającą żadnych środków.

(tłum. xwl)