Mądrość stół zastawiła

Ref. Mądrość stół zastawiła obficie
I na święto zaprasza swój lud
Przychodźcie na ucztę Syna Bożego,
Przyjmijcie ten chleb, co Pan daje nam.

1. Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach,
Dusza moja chlubi się Panem,
Niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

2. Wysławiajcie razem ze mną Pana,
Wspólnie wywyższajmy Jego Imię,
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał,
I wyzwolił od wszelkiej trwogi.

3. Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością,
oblicza wasze nie zapłoną wstydem,
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,
I uwolnił od wszelkiego ucisku.

4. Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych,
Aby ocalić tych którzy w Niego wierzą,
Skosztujcie i zobaczcie jak Pan jest dobry,
Szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.

5. Bójcie się Pana wszyscy jego święci,
Gdyż bogobojni nie zaznają biedy,
Bogacze zubożeli i zaznali głodu,
Szukającym Pana niczego nie zabraknie.

6. Pan słyszy wołających o pomoc,
I ratuje ich od wszelkiej udręki,
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu,
I ocala upadłych na duchu.

7. Liczne są nieszczęścia, które cierpi sprawiedliwy,
Ale Pan go ze wszystkich wybawia,
On czuwa nad każdą jego kością,
I żadna z nich nie zostanie złamana.

Tekst tej pieśni oparty jest na dwóch fragmentach Pisma Świętego. W refrenie odnajdziemy fragment z Księgi Przysłów 9,1-6, natomiast zwrotki to Psalm 34.

Wiele razy zarzucano Jezusowi, że zasiada do stołu z grzesznikami. Jadł, pił i cieszył się towarzystwem ludzi, można powiedzieć, że tracił czas z tymi, których moralność często była daleka od ideału. Wspólne zasiadanie przy stole nigdy nie jest jednak miejscem wypominania złego stylu życia. Jezusowe pouczenia przy stole, nawet wyrzuty - jak ten wobec Szymona faryzeusza - są delikatne. Przy stole w Wieczerniku Chrystus świętuje z tymi, którzy Go opuszczą. Dzieli się chlebem ze swoim zdrajcą, przestrzega tego, kto się zaprze. A potem przy tym samym stole daje się poznać, pozwala się nakarmić i daje grzesznym uczniom Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów.

Jezus nieraz wstrząsał sumieniami, ale zawsze miał dość cierpliwości dla grzeszników. Najpierw ich przyjmował takimi, jakimi są, a potem wskazał dobrą drogę. Ludzie przychodzili się do Niego, bo zawsze byli przyjęci z szacunkiem, chociaż utrudzeni i obciążeni własnymi grzechami.

To właśnie doświadczenie bliskości Boga, który wysłuchuje modlitwy udręczonego człowieka, skłania do dziękczynienia i mówienia o dobroci Boga, o bojaźni Pańskiej. Bóg zastawia dla nas stół obficie swoją mądrością. I chociaż jesteśmy grzeszni i często nie potrafimy rozpoznać tej Bożej mądrości, to On wciąż na nowo daje nam możliwość, by dostrzec, że wszystkie wartości, poza Bogiem, w których szukamy pełni szczęścia są złudne.  Pozytywna odpowiedź na wezwanie Mądrości do biesiadowania oznacza przyjęcie danej nauki, sposobu myślenia i wartościowania, o których Chrystus naucza w Ewangelii. Źródłem właściwych wyborów jest zatem wieź z Bogiem.

Błogosławieni, którzy zostali wezwani na ucztę Baranka… Przychodźcie na ucztę…
Przyjmijcie ten chleb....

Czesioable Mądrość stół zastawiła....wmv