dziękuję Estero !!, podobnie jak w Twoim przypadku, u mnie też zdarzyły się podobne sytuacje. Nie dalej jak tydzień temu, na pielgrzymce w Licheniu. Na prawdę ! Dlatego bardzo, bardzo poważnie przyjmuję skierowane do siebie, Boże słowa i cieszę się, że nie wszyscy traktują moje wysyłane do Niebios sms'y jako coś grzesznego czy nieprzystającego do powszechnego kanonu. Szczęść Boże !!

Sharon

"Wolę Bożą można poznać tylko poprzez głos sumienia i Pismo Święte. Pan Jezus powiedział, że pośle Ducha Prawdy, który doprowadzi do całej prawdy. Jan 16:13 Pan Jezus powiedział również "Szukajcie a znajdziecie, proscie a otrzymacie".
Pisze również w Piśmie,że każda rzecz ma się opierać na dwóch świadkach, w biblii niemal wszystko jest dwa razy powtórzone jeśli chodzi o proroctwa, a to ma się również do naszego poszukiwania zbawienia i pojednania z Bogiem. Sumienie musi być potwierdzone Pismem Świętym, dlatego trzeba szukać potwierdzenia w Piśmie Św."

Różnie to bywa, co mogę Ci podpowiedzieć od siebie,to tyle, że czasem dany fragment jest tym pojednaniem, z tym co w sercu i mamy radość. Czasem jakby nie pasuje,ale okazuje się ,że za tydzień tego doświadczysz, na co zostałaś przygotowana.
Pamiętam jak raz wieczorem przeczytałam z Dziejów Apostolskich sytuację w jakiej znalazł się Paweł,a na drugi dzień rano identycznie działo się w moim życiu.

Viator
Bóg prowadzi nas do dobra. Wobec czego śmierć Judasza pozostaje przykładem odrzucenia Boga , a co za tym idzie dobra.

Nie chcę nikogo zranić, ale chciałbym powiedzieć, ze tak Pisma Świętego się nie czyta. To nie jest tak, że przeczytany na chybił-trafił fragment Pisma świętego jest odpowiedzią na nasze problemy. Klasycznym przykładem może być cytat z jednej z Ewangelii, w którym mowa jest o tym, że Judasz się powiesił. Czy kiedykolwiek i w jakimkolwiek problemie Bóg mógłby coś takiego radzić?

Słowo Boże jest kopalnią odpowiedzi na nasze problemy. Ale odnajdujemy je niekoniecznie w dziś czytanym tekście, ale w tym, który czytaliśmy tydzień albo i rok temu. Abo w tym, który przeczytamy jutro. Nie wolno w odczytywaniu woli Bożej zapominać o rozumie.

Mam już od wielu lat zwyczaj prowadzenia rozmów z Panem Bogiem poprzez Pismo Swięte. Jedni twierdzą, że grzeszę , drudzy, że zachowuję się prawidłowo. Nazywam to sms'em wysyłanym do Niebios. Nie czynię tego z błahych powodów. Zazwyczaj coś ważnego dzieje się w moim życiu lub stoję na zakręcie, rozdrożu i nie wiem co czynić dalej. Zawsze przy tym zanoszę modlitwy i upraszam Duch św. by gotów był mi udzielić odpowiedzi. Wówczas otwieram świętą księgę na pierwszej, przypadkowej stronie i czytam. Nie przewracam następnych kartek i czytam tak długo aż, któreś ze zdań przemówi do mnie i wskaże kierunek, podpowie rozwiązanie lub coś na ten kształt. I rzeczywiście, jak napisała Estera, słowo może pocieszyć a może też zmiażdżyć. Tak jak miało to miejsce parę dni temu. Prozaiczna sprawa - sen. Miewam ich sporo i to takich przepełnionych często zagadkowymi symbolami. Nie potrafię wytłumaczyć sobie ich znaczenia ani pochodzenia. Wiem skąd inąd, iż w życiu nic nie dzieje się z przypadku. Wiem też, iż z teologicznego punktu widzenia, Pan Bóg przemawia do nas czasami właśnie poprzez sen. Nie chcę znać odpowiedzi korzystając z "porad" sennikowych i dlatego w takich między innymi sytuacjach, wysyłam sms'a do Pana Boga. Jak wspomniałam powyżej, po kolejnej " porcji" sennych zagadek, otworzyłam Pismo Sw. Otworzyłam na Ks. Ezechiela 4,17 - 7,27... Przeczytany tekst napełnił mnie trwogą, wręcz zmiażdżył. Nie pytałam dalej, choć nie rozumiałam i nie rozumiem po dzień dzisiejszy owej odpowiedzi w odniesieniu do siebie. Szybko "przetworzyłam własne dane przewin", których mogłam się dopuścić by na nią zasłużyć. I nic. Nic " większego " nie znalazłam a po czym, cały dzień chodziłam struta, przepełniona wewnętrznym smutkiem. Jedynie myśl, że Zbawiciel cierpiał za nas choć, w ogóle na to nie zasługiwał, przyniosła mi pocieszenie. Teraz wiem jeszcze jedno; jeżeli w moim życiu i w najbliższym czasie, stanie się coś złego ( z uzasadnieniem bądź bez ), jestem i będę Bogu wdzięczna za psychiczne przygotowanie. ( :) )