Dom Boży. Miejsce wybrane. Przez Boga i przez człowieka. Ostatni wznosi mury, wstawia niezbędne sprzęty, dekoruje, później składa ofiary czyli sprawuje kult. Oddaje cześć Bogu, który odpowiada człowiekowi, wypełniając świątynię swoją chwałą. Liturgiczna Księga Błogosławieństw mówi o nurcie wstępującym i zstępującym. Człowiek błogosławi Boga – nurt wstępujący, Ten zaś odpowiada swoim błogosławieństwem – nurt zstępujący.

Ta na pozór teologicznie zawiła prawda ma swoje ważne życiowe odniesienie. Gdzieś pośrodku, między tym, co wznosi się ku górze i tym, co z góry zstępuje, jest miejsce, gdzie chwała Boża jest jak frędzel u płaszcza, którego mogą dotknąć proszący i odzyskać zdrowie. To miejsce jest rozpoznawalne. Nawet gdy uzdrowienie jest niedostrzegalne dla oka, ucho słyszy jak błaganie przeradza się w radosne Alleluja.