Opowieść Wigilijna Charlesa Dickensa to chyba najczęściej ekranizowana historia świąteczna. Ten film jest zrobiony jak nigdy dotąd. Wprowadza nas w spaniały tajemniczy klimat. Stary Scrooge w noc wigilijną postanawia zmienić swoje życie na lepsze.
Pewnie myśleliście, że dzisiaj, w Uroczystość Wniebowstąpienia, rozważania zakotwiczone będą w tymże klimacie. No, w zasadzie można by, ale materiałów na ten temat będzie w prasie i na stronach religijnych tyle, że powielanie nie miałoby sensu.
Atmosfera przedświąteczna. Bieganie, sprzątanie, gotowanie, hałas. Przy okazji tej krzątaniny cały nastrój mogą popsuć drobiazgi. A właściwie drobne gesty. Bo dobry klimat i atmosferę tworzy kultura ludzi. Nie na próżno Jan Paweł II często powtarzał, że autentyczna wiara musi każdego dnia przekładać się na kulturę życia. Dlatego nasza propozycja.
Komentarze biblijne i liturgiczne, propozycje śpiewów, biblijne konteksty, homilie.
Przeżyjmy przez okres Adwentu swoistą formację, aby w wieku dojrzałym doświadczyć Kościoła jako naszej rzeczywistości duchowej, pragnijmy spotkać się z człowiekiem o bogatym sercu, z człowiekiem, który promieniuje dobrocią, miłosierdziem, przebaczeniem i prawdziwą mądrością.
Od 1 do 4 lutego w Rzymie odbędzie się spotkanie ponad 300 przedstawicieli życia konsekrowanego z 60 krajów w ramach przygotowań do Roku Świętego 2025. „Będziemy przeżywać wszystko tak, jak podczas pierwszej sesji Zgromadzenia Synodalnego: siedząc wokół stołu, słuchając siebie nawzajem, z pragnieniem pokoju we wspólnotach i na świecie” – podkreśla kard. Braz de Aviz, Prefekt Dykasterii ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.
Być Kościołem Matką mającym oczy Matki. Czyli widzieć. Nie tylko to, co leży na ulicy, rzuca się w oczy, epatuje biedą...