To już Adwent?

Niesamowite, jak ten czas szybko upływa... Dopiero co cieszyliśmy się Odpustem Parafialnym, potem zapalaliśmy znicze na grobach naszych bliskich, a tu już idzie nowe … Nowy Rok Liturgiczny, Adwent, czas kolęd, czas oczekiwania na przyjście, bo tylko w taki sposób można określić ten specyficzny okres w życiu Kościoła, w naszym życiu, w naszych sercach. Przecież dla nas, chrześcijan, okres Adwentu to radosny czas oczekiwania i przygotowania na przyjście Pana, czyli przygotowanie do świąt Bożego Narodzenia. Jak różnie się do tego okresu przygotowujemy, widać w witrynach sklepowych, w ilości zakupów, w gonitwie przedświątecznej po wiktuały, po prezenty czy wreszcie po dekoracje świąteczne na stół wigilijny. Ale musimy też pamiętać, że to czas, w którym wspominać powinniśmy zarówno pierwsze, jak i ponowne przyjście Chrystusa na ziemię. Ten niezwykły 4-tygodniowy okres rozpoczyna w Kościele nowy Rok Liturgiczny: począwszy od pierwszej niedzieli po uroczystości Chrystusa Króla do pierwszych nieszporów Bożego Narodzenia będziemy oczekiwać, chodzić na roraty, będziemy porządkować swoje sumienia, czyścić swoje serca, szorować brudy grzechów. Spróbujmy w tym wspaniałym okresie przezwyciężać komercjalizm widoczny w każdym miejscu, gdziekolwiek się udamy, przystańmy na chwilę, usiądźmy w Kościele, aby trochę czasu spędzić na rozważaniach i przemyśleniach. Właśnie teraz trzeba nam otworzyć się na przyjście Zbawiciela, ale pamiętajmy, że Najważniejszy Akt świąt Bożego Narodzenia dokonać ma się w naszym sercu, a nasze myśli i oczekiwania muszą być skierowane ku Paruzji, tzn. ku chwalebnemu powrotowi Chrystusa na końcu czasów. I temu właśnie ma służyć Adwent. Zacznijmy od tego, by zastanowić się, czym jest Kościół, wiemy, że Kościół to zorganizowana przez Chrystusa wspólnota ludzi wierzących, którzy chcą żyć wartościami duchowymi. Przeżyjmy przez okres Adwentu swoistą formację, aby w wieku dojrzałym doświadczyć Kościoła jako naszej rzeczywistości duchowej, pragnijmy spotkać się z człowiekiem o bogatym sercu, z człowiekiem, który promieniuje dobrocią, miłosierdziem, przebaczeniem i prawdziwą mądrością. Bliższe spotkanie z takim człowiekiem prowadzi do odkrycia, że bogactwo jego serca nie jest jego, to bogactwo jest zaczerpnięte z innych serc, a te są połączone z Sercem Chrystusa. Właśnie w tym okresie możemy tego doświadczyć. Przeżywając wspaniały okres oczekiwania wsłuchujmy się w Słowo Boże, które stopniowo wprowadza nas w klimat świąt Bożego Narodzenia, opisując nam kolejno drogę do Przyjścia Pana. Tę wizytę przybliżać nam będzie jak już wspomniałem Słowo Boże, nauka z tego płynąca, ale także nasi Nauczyciele – Kapłani, których podczas Adwentu mamy też okazję powitać w swoim domu, nie przyjdą po to, by zrobić wizytację: kto, jak i gdzie mieszka, lecz przyjdą z błogosławieństwem domów. Księża przyjdą, porozmawiają, pobłogosławią nasz dom, potem napiszą poświęconą kredą na drzwiach błogosławionych domów „K+M+B”, trzy litery, które są skrótem – Chrystus Mieszkanie Błogosławi. Wykorzystajmy dobrze tę wizytę: wspólnie podziękujmy za otrzymane łaski, złóżmy wyznanie wiary naszej rodziny, jeśli to możliwe – zgromadźmy wszystkich domowników. Jest to niebywała okazja dodatkowej formacji – przygotowania się do bycia gotowym, na Jego Wizytę, tę Ostateczną – Paruzję. Czy jesteśmy gotowi?