IV Niedziela w Wielkim Poście

Wstęp do liturgii

Miłość Boga wobec człowieka nigdy nie zawodzi. To człowiek często zawodzi, rani i odchodzi od Bożej miłości.     Każdego dnia poprzez swoje niewierności wobec Bożej miłości, przybijamy Chrystusa do drzewa krzyża. „To nie gwoździe Cię przybiły lecz mój grzech” – śpiewamy w  tym wielkopostnym czasie przemiany naszego życia.

Ta Eucharystia na nowo przypomina nam prawdę, że Bóg kocha i przebacza inaczej niż my... Uczmy się od Jezusa Chrystusa, który zawisł na drzewie krzyża za każdego człowieka, postawy miłości i przebaczenia wobec każdego bliźniego, którego spotkamy na drogach ludzkiej egzystencji.

Za brak realizacji przykazania miłości w codziennym życiu wobec naszych braci i sióstr, przeprośmy Boga teraz na początku tej Uczty Miłości.

Wstęp do liturgii słowa

Zasiądźmy teraz do Stołu Miłości, przy którym posilimy się Słowem Bożym. Każdy człowiek nosi na swojej duszy skutki grzechu pierworodnego i każdy poprzez ludzką słabość, nie jest bez winy. Grzech nasz zabija Miłość, która zawisła na drzewie krzyża. Ukrzyżowaliśmy Pana własnymi rękoma, w których często trzymamy gwoździe: pychy, chciwości, nieczystości, zazdrości, nieumiarkowania,  lenistwa i gniewu.

Jednak Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie przez niepojętą swą miłość, razem z Chrystusem przywrócił nas do życia, które otrzymaliśmy dzięki Jego łasce.

Niech usłyszane przez nas dzisiaj Słowo Boże przemienia nas i nasze życie.  

Modlitwa wiernych

Bogu, który zna nasze serca i wie czego nam potrzeba, zanieśmy nasze modlitwy i prośby:

1. Za Kościół, aby wiernym przypominał każdego dnia o miłości Boga wobec każdego człowieka. Ciebie prosimy.
2. Za papieża Franciszka, aby umocniony darami Ducha Świętego z miłością kierował Kościołem Jezusa. Ciebie prosimy.
3. Za naszych nieprzyjaciół, abyśmy potrafili tak jak Chrystus spojrzeć na nich z miłością i przebaczyć ich błędy. Ciebie prosimy.
4. Za  bezrobotnych, aby znaleźli godziwą pracę, która poprawi ich byt materialny. Ciebie prosimy.
5. Za zmarłych, których polecamy Bożemu miłosierdziu, aby cieszyli się życiem wiecznym w niebieskiej Ojczyźnie. Ciebie prosimy.
6. Za nas samych, abyśmy kochali naszych braci i siostry, tak jak Jezus. Ciebie prosimy.

Boże, który wzywasz nas do miłości. Naucz nas kochać wszystkich, których spotkamy na naszej drodze życia. Bądź uwielbiony za Twoją Miłość wobec każdego człowieka. Tobie chwała i cześć teraz i na wieki. Amen.  

Przed prefacją

Bądź uwielbiony i wywyższony Boże, za niepojętą miłość wobec każdego człowieka, która ciągle przebacza nasz grzech i tuli do swego serca.

Przed rozesłaniem

Posileni Słowem i Ciałem Mistrza z Nazaretu, pójdźmy ufni w Bożą pomoc i wsparcie do naszych domów, zakładów pracy i środowisk. W codziennych troskach o byt nie zapomnijmy realizować przykazania miłości na wzór Jezusa Chrystusa, który zawsze jest przy nas.