Though We Are Many

Though we are many, we are one body,
we who come to share this living bread;
Cup of salvation, shared among all nations,
nourishing us now and evermore.

1. We gather in this place
round the table of the Lord.
Christ's presence is revealed
in our communion and his Living Word.

2. Now our communion recalls
Christ's death and resurrection.
This living sacrifice
is our salvation now and evermore.

3. And through this shared Eucharist
we are the living Church.
We witness to Christ's love
His living body active in our world.

Antyfona 50-tego Międzynarodowego Zjazdu Eucharystycznego

Antyfona 50-tego Międzynarodowego Zjazdu Eucharystycznego łączy różnorodność tematów, które żywią temat Kongresu – "Eucharystia, komunia z Chrystusem i między nami".

Zjazd Eucharystyczny zbiega się z 50-tą rocznicą otwarcia II Soboru Watykańskiego.  Ponadto, w oparciu się o Pismo Święte, temat hymnu odzwierciedla element Sacrosanctum Concilium, Lumen Gentium, i Gaudium et Spes, jak i również Katechizm Kościoła Katolickiego. Tak więc hymn ten jest ucztą zarówno dla oka jak i ucha, przedstawiając całą gamę tematów związanych z Eucharystią i trybem życia inspirowanym przez hymn, stając się tym samym hymnem na każdą porę i każdą okazję. Czerpiąc natchnienie z LG §7 i §23 jest wielu z nas, którzy stanowią całość w Chrystusie i w wspólnocie, musimy być wiarygodni.  Hymn ten przypomina nam kilkakrotnie, że wspólnota nie może być ograniczona do jakichkolwiek podziałów społecznych.  (LG. §7; I Cor 10:17; Rm 12:5)

Wers 1 przyznaje, że podróż, którą  każdy musiał odbyć aby być zgromadzonym wokół stołu Bożego Słowa,  przypomina  fazy podróży Apostołów Emaus – gromadzenie się, tęsknotę za Chrystusem gdy słowo było łamane.  Zdajemy sobie sprawę z obecności Chrystusa w naszych zgromadzeniach i w Słowie.  (Lk 24:13; CCC 1346,1347).

Wers 2 celebruje nasz udział w żywym poświęceniu Chrystusa, nasze nowe i wieczne życie z Chrystusem.  Nasza wspólnota z Chrystusem i ze sobą nie jest jedynie pamiątką chronienia tajemnic lecz, także realizowaniem w naszych życiach owoców miłości Chrystusa dla nas i dla wszystkich.  (1 Cor11:26; SC § 47; CCC 1364).

Wers 3 powraca do LG§7 przyciąga naszą uwagę do tożsamości Kościoła jako żywego ciało Chrystusa.  Jeszcze raz nam przypomina naszą misję, nasze powołanie by być świadkami i ambasadorami miłości na świecie. (LG. §7,8; Eph 6:20).

Wers 4 pozwala nam ponownie odwiedzić początki życia chrześcijan i jednocześnie spojrzeć na cel naszej podróży, w niebiańskiej uczcie naszego Ojca.  Eucharystia oferuje nam przedsmak tego co nadejdzie. (1 Cor 12:13; Song 2:4; Lk 14:13; Mt 22:2; Rev 19:17; CCC1326 See also St. Thomas Aquinas, O Sacrum Convivium).

Wers 5 zabiera nas z powrotem do opowiadania Emaus, przypominając nam, że Eucharystia nie kończy się przy ołtarzu.  Zamierzony rezultat Eucharystii jest taki aby ludzie Boga wyszli,  żywieni Słowem oraz Chlebem Życia i powierzać się misji na świecie.  (Lk 24:32-35; GS §3; LG §32,33; SC§ 2).

Ostatni wers jest dla wszystkich.  Św.Patryk, patron Irlandii, jest przedstawiony jako ten, który mimo przeciwności losu ogłasza Dobre Wieści z przekonaniem, miłość i radości.  Przedstawił żywą wiadomość, która do dziś żyje.  To jest powołanie każdego z chrześcijan, aby znać Chrystusa i żyć we wspólnocie razem z Nim i ze sobą w naszym życiu codziennym, tak jak Święcimy Eucharystię w niedzielę.  (Preface for the Feast of St. Patrick; Heb 4:12.)