3 kwietnia

Chrześcijaństwo od samego początku było związane i kojarzone z Drogą, Drogą, którą w najpełniejszym znaczeniu jest sam Jego Założyciel – Jezus Chrystus. Z pewnością w sercu wielu wyznawców wyryte są słowa: „Ja jestem Drogą, Prawdą i Życiem” (J 14, 6). Wielki Post jest szczególnym okresem, w którym wypada mi przypomnieć sobie inne, następujące po nich sformułowanie: „nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie”. Jak spędziłem dotychczas okres przygotowań do chrześcijańskiej Paschy, do tego niezgłębionego Misterium? Czy był on drogą, czy raczej duchową stagnacją, bezruchem? Dzisiaj Kościół przypomina i jeszcze wyraźniej stawia przed oczy cel wielkopostnej aktywności – to właśnie owe radosne Święto Paschalnej Ofiary Chrystusa, Droga do Ojca. Każda droga, każda wędrówka łączy się w sposób naturalny z ryzykiem. Nigdy nie można być pewnym tego, co się stanie, co przyniesie kolejny krok. Prawdą jest jednak także to, że nie może wygrać ten, kto nie gra, a celu wędrówki nie osiągnie ten, kto nawet jej nie rozpoczął. Wybór należy do Ciebie. Idziesz?