26. Niedziela zwykła (B)

W imię Kogo, w imię czego?

Piotr Blachowski

Bardzo dzisiaj popularny zwrot. Zwrot nawołujący do walki, opozycji wobec drugich, negacji innej grupy. Wielu z nas daje się omamić słowom, obietnicom, często złudnym i nieprawdziwym. Dlatego pora, by słowa te (oraz wiele innych) przestały być sztandarowymi dla grup, które niewiele mają wspólnego z wiarą i Jezusem. Ale w naszym społeczeństwie bywa tak, że używa się słów i zwrotów, które pasują do danej ideologii, przy czym całkowicie pomija się ich rzeczywisty sens.

Dobrze, że często czytamy o prorokach, wybrańcach Boga, głoszących wieści wypowiadane w Imię Pana. Bowiem czytając i słysząc o ludziach wybranych do przekazywania nam prawd objawionych, do prorokowania, mamy możliwość wyboru. Ale znajdujemy również przestrogę, aby nie mierzyć wszystkich równą miarą. Dlatego też słowa, które ludzie nam przekazują, musimy odsiewać od plew panoszących się w naszym słownictwie, od zdań, które wydają się być wzniosłe, ale nie prowadzą nas do Boga. Mojżesz w pierwszym czytaniu mówi: „Oby tak cały lud Pana prorokował, oby mu dał Pan swego ducha!” (Lb11,29b)

W każdym przesłaniu, które jest do nas kierowane, starajmy się znaleźć nie tylko słowa nas pokrzepiające i dla nas pożyteczne, ale również te, które zostały celowo użyte, by w naszym umyśle zasiać zamęt; potem przesiewając je i dokonując selekcji, odnajdziemy właściwe. Ta zasada dotyczy nie tylko słów, lecz także ludzi. Pozorna dobroć niektórych i głoszona przez nich mądrość może nas zwieść i zaprowadzić na manowce, ponieważ nie zawsze ich intencje są szczere. O takich właśnie ludziach, tych, których słowa i czyny są nieszczere, opowiada List św. Jakuba: „A teraz wy, bogacze, zapłaczcie wśród narzekań na utrapienia, jakie was czekają.” (Jk 5,1) Ale owo bogactwo to nie majątek, pozycja, lecz blichtr i fałszywa postawa pseudo proroka. I na to święty Jakub znajduje słowa: „Żyliście beztrosko na ziemi i wśród dostatków tuczyliście serca wasze w dniu rzezi.” Jk 11,5).

Jedynie słowa Jezusa i czyny ludzi działających w Jego Imię pozwalają nam wierzyć w dobro i miłość, która ma być w nas, dla nas i przez nas dla innych. Dlatego warto przytoczyć zdania ewangeliczne: „Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do Chrystusa, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody. Kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą, temu byłoby lepiej uwiązać kamień młyński u szyi i wrzucić go w morze. Jeśli twoja ręka jest dla ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie ułomnym wejść do życia wiecznego, niż z dwiema rękami pójść do piekła w ogień nieugaszony.” (Mk 9, 41–43). Jeśli żyjemy w zgodzie z tymi słowami, to głośmy je w Jego Imię, ewangelizujmy się wzajemnie. Biada nam, jeśli czynimy to z chęci wprowadzenia zamętu u innych, jeśli czynimy to z chęci zdobycia zaszczytów i pieniędzy.

Przekaz płynący z wszystkich trzech czytań jest prosty: róbmy to, co nam powiedział Bóg nasz, czego nas nauczył Jezus Chrystus, a czyńmy to w Jego Imię, wtedy będziemy mogli usłyszeć: „Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami.” (Mk 9, 40).

Matko Boża, przez Twoje wstawiennictwo prosimy o dar rozumienia i działania w imię Jezusa, byśmy mogli podążać drogą wiary, nadziei, miłości. Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie.