Wszystkich Świętych

Powołani do świętości

ks. Leszek Smoliński

Każde pielgrzymowanie zaczyna się od jakiegoś wezwania. Przychodząc na świat, każdy człowiek został wezwany do pielgrzymowania. Każdy, nawet ten, który uważa się za wierzącego. Tyle, ze nie każdy ma świadomość, dokąd ta pielgrzymka prowadzi. My, ochrzczeni, wiemy – prowadzi drogą ewangelicznych błogosławieństw do pełni zjednoczenia z Bogiem, a więc do świętości. Nasza świętość jest spełnieniem wiary, nadziei i miłości, otrzymanych na chrzcie.

Uroczystość Wszystkich Świętych zaprasza nas do radowania się wraz ze świętymi. Ale kto to jest święty? Jak się nim stać? Czy potrzeba czynić cuda, mieć wizje, słyszeć głosy? Czy trzeba być uznanym oficjalnie, być kanonizowanym w blasku fleszy i z udziałem dostojników? Kościół zaprasza nas do zobaczenia w świętości drogi dla każdego. Ze św. Janem Apostołem możemy zapytać: „Ci przyodziani w białe szaty, kim są i skąd przybyli?”. I potwierdzamy, że – podobnie jak my – byli i są ludźmi odkupionymi przez Krew Baranka, wyrastającymi ze śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. To Duch Święty, który spoczął na nich, doprowadził ich do całej prawdy o Jezusie i dał im udział w Jego pełnej chwale. Ten sam Duch Święty został nam dany w momencie chrztu, a potwierdził swoją moc w sakramencie bierzmowania, abyśmy w Nim osiągnęli pełną wolność i chwałę dzieci Bożych.  

Dzień 1 listopada przypomina prawdę o powszechnym powołaniu do świętości. Każdy z wierzących, niezależnie od konkretnej drogi życia: powołania do małżeństwa, do kapłaństwa czy zakonu, do życia w samotności, jest powołany do świętości. Tej pełni człowieczeństwa nie można osiągnąć własnymi siłami. Konieczna jest pomoc łaski Bożej, czyli dar życzliwości Boga. Ponieważ Stwórca powołuje do świętości wszystkich, także każdemu człowiekowi pomaga swą łaską. Każdy otrzymał dar zbawienia, bo Jezus Chrystus złożył ofiarę za wszystkich ludzi. Od każdego z nas jednak zależy, w jakim stopniu przyjmiemy od Boga dar świętości.

Święty nie jest dalekim obcokrajowcem. To często nie jest ani bohater, ani uosobienie męstwa. To brat lub siostra, którzy nas poprzedzili w wierze i pozostają przykładem dla naszego życia. Święty jest żywym przykładem, że jest taka możliwość dla każdego spośród nas: idąc za Jezusem uczynić nasze życie życiem świętym. Żeby stać się świętym, wystarczy przepełnić nasze życie miłością do Boga i bliźnich ze względu na Niego. W tym sensie święci są najważniejszym komentarzem do Ewangelii i jednocześnie konkretnym przykładem dla nas. Nie w naśladowaniu ich życia, ale w naśladowaniu wolności, z jaką szli z Jezusem Chrystusem.

Dzisiejsza uroczystość przypomina nam nie tylko słynnych błogosławionych i świętych, których Kościół wyniósł na ołtarze po przeprowadzeniu specjalnego procesu kanonicznego. Lista obejmuje też tych niekanonizowanych - naszych zmarłych rodziców, dziadków, przyjaciół, nauczycieli czy duszpasterzy. Ci, który byli najbliżej nas za życia, teraz towarzyszą nam duchowo – stanowią naszą niebiańską grupę wsparcia! Spoglądają na nas z dobrocią i troską, pragnąc przede wszystkim naszego wzrastania ku pełni Chrystusowej miłości.