Z Chrystusem i kobietami na Drodze Krzyżowej

Siódma stacja: Jezus upada po raz drugi

„Gdy Mu złorzeczono, nie złorzeczył, gdy cierpiał, nie groził, ale oddawał się Temu, który sądzi sprawiedliwie” (1 P 2, 23)

Rozważanie:

Ileż zemsty w naszych czasach. Współczesne społeczeństwo zatraciło wielką wartość przebaczenia, daru w najpełniejszym sensie tego słowa, leczącego rany, będącego fundamentem pokoju i ludzkiego współżycia. W społeczeństwie, w którym przebaczenie jest przeżywane jako słabość, Ty, Panie chcesz, abyśmy nie zatrzymywali się na pozorach. I nie czynisz tego słowami, ale dając przykład. Tym, którzy cię dręczą, odpowiadasz: „Dlaczego mnie prześladujesz?”, dobrze wiedząc, że prawdziwa sprawiedliwość nigdy nie może opierać się na nienawiści i zemście. Uczyń nas zdolnymi do proszenia o przebaczenie i obdarzania przebaczaniem.

Modlitwa:

„Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”. Panie, ty też odczuwałeś ciężar potępienia, odrzucenia, opuszczenia, cierpienia zadanego przez ludzi, którzy cię spotkali, przyjęli cię i poszli za tobą. Będąc pewnym, że Ojciec cię nie opuścił, znalazłeś siłę, by zaakceptować Jego wolę, przebaczając, kochając i dając nadzieję tym, którzy tak jak Ty idą dzisiaj tą samą drogą drwiny, pogardy, szyderstwa, opuszczenia, zdrady i samotności.

Módlmy się razem mówiąc: „Panie, pomóż nam dawać pocieszenie”

• Tym, którzy czują się obrażani i znieważani
• Tym, którzy czują się  zdradzeni i upokorzeni
• Tym, którzy czują się osądzeni i potępieni