Modlitwa w grocie św. Pawła

Boże miłosierdzia,
w Twej przedziwnej opatrzności
chciałeś, by apostoł Paweł
głosił Twą miłość mieszkańcom Malty,
którzy Ciebie jeszcze nie znali.
Chciałeś, by głosił im Twoje słowo
i leczył ich choroby.

Ocaleni po rozbiciu się statku,
Święty Paweł i jego towarzysze podróży
zostali tutaj przyjęci
przez pogan o dobrym sercu,
którzy okazali im rzadko spotykaną wielkoduszność,
uświadamiając sobie, że potrzebują
schronienia, bezpieczeństwa i pomocy.
Nikt nie znał ich imion,
pochodzenia czy statusu społecznego;
wiedzieli tylko jedno:
że potrzebują oni pomocy.

Nie było czasu na dyskusje,
osądy, analizy i kalkulacje:
W tamtej chwili należało okazać pomoc;
porzucili więc swe zajęcia
i tak uczynili.

Rozpalili wielkie ognisko,
osuszyli ich i ogrzali.
Przyjęli ich z otwartymi sercami
i wraz z Publiuszem,
pierwszym w rządach i miłosierdziu,
znaleźli dla nich nocleg.

Dobry Ojcze,
udziel nam łaski dobrego serca,
pulsującego miłością do naszych braci.
Pomóż nam rozpoznawać z daleka potrzeby
tych, którzy zmagają się z falami morza,
rozbici o skały nieznanego brzegu.
Spraw, aby nasze współczucie
nie wyczerpywało się w pustych słowach,
lecz rozpalało ognisko gościnności,
która pozwala nam zapomnieć o złej pogodzie,
rozgrzewa serca i jednoczy je:
ognisko domu zbudowanego na skale,
jednej rodziny Twoich dzieci,
wszystkich sióstr i braci.
Ty miłujesz ich nie czyniąc różnic
i chcesz, aby stali się jedno
z Twoim Synem, Jezusem Chrystusem, naszym Panem,
mocą ognia zesłanego z nieba,
Twego Ducha Świętego,
który wypala wszelką wrogość
i w nocy oświetla drogę
ku Twemu Królestwu miłości i pokoju.
℟. Amen.

MODLITWA W BAZYLICE ŚW. PAWŁA

O Boże, Twoje miłosierdzie jest nieskończone
i niewyczerpany jest skarb Twej dobroci:
łaskawie pomnażaj wiarę poświęconego Ci ludu,
aby wszyscy mogli rozumieć z mądrością,
jaka miłość ich stworzyła,
jaka Krew ich odkupiła,
jaki Duch ich odrodził.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
℟. Amen.