Przynoszę Ci...

Nasza Niepokalana Matko,
dzisiaj lud Rzymu gromadzi się wokół Ciebie.
Kwiaty złożone u Twych stóp
przez tak wielu przedstawicieli miasta
wyrażają miłość i oddanie dla Ciebie, która czuwasz nad nami wszystkimi.

Ty także widzisz i przyjmujesz
te niewidzialne kwiaty będących wieloma wezwaniami,
tyloma cichymi błaganiami, czasem zduszonymi,
ukrytymi, ale nie dla ciebie, która jesteś Matką.

Po dwóch latach, w których przychodziłem
sam, aby o świcie oddać Ci hołd,
dzisiaj powracam do Ciebie wraz z ludem
tego Kościoła i tego Miasta.
I przynoszę Ci podziękowania i błagania
wszystkich Twoich dzieci, bliskich i dalekich.

Ty z Nieba, gdzie przyjął Cię Bóg,
widzisz rzeczy ziemskie o wiele lepiej niż my;
i jako Matka słuchasz naszych wezwań
aby przedstawić je swojemu Synowi,
Jego Sercu pełnemu miłosierdzia.

Przede wszystkim przynoszę Ci synowską miłość
niezliczonych mężczyzn i kobiet – nie tylko chrześcijan –
którzy żywią największą wdzięczność dla Ciebie
z powodu piękna twojej łaski i pokory:
bo pośród tak wielu ciemnych chmur
jesteś znakiem nadziei i pociechy.

Przynoszę Ci uśmiechy dzieci
poznających Twoje imię przed Twoim obrazem,
w ramionach swoich mam i babć
i zaczynają sobie uświadamiać,
że mają również Mamę w Niebie.
A kiedy w życiu zdarza się, iż te uśmiechy
ustępują miejsca łzom,
jak ważne jest znać Ciebie
i cieszyć się darem Twojego macierzyństwa!

Przynoszę Ci wdzięczność dorosłych i starszych:
podziękowanie złączone z ich życiem,
utkane ze wspomnień, z radości i smutków,
sukcesów, o których dobrze wiedzą,
że udało im się je osiągnąć dzięki Twojej pomocy,
trzymając swoją rękę w Twojej.

Przynoszę Ci troski rodzin,
ojców i matek, którzy często podejmują wysiłek,
starając się związać koniec z końcem w domu
i stawić czoła dzień po dniu
małym i dużym wyzwaniom, aby sobie z nimi poradzić.
W szczególności powierzam Ci młode małżeństwa,
by patrząc na ciebie i na św. Józefa,
z odwagą stawali życiu czoła,
ufając w Bożą Opatrzność.

Przynoszę Ci marzenia i obawy młodych ludzi
otwarte na przyszłość, ale powstrzymywane przez kulturę
bogatą w rzeczy, a ubogą w wartości,
nasyconą informacjami a pozbawioną edukacji,
przekonującą w zwodzeniu i bezwzględną w rozczarowywaniu.
Szczególnie polecam Ci dzieci,
które zostały najbardziej dotknięte przez pandemię,
aby powoli mogły odnowić,
potrząsnąć i rozwinąć skrzydła,
oraz odkryć na nowo smak wysokich lotów.

Niepokalana Dziewico, chciałbym Ci dzisiaj
przynieść podziękowanie narodu ukraińskiego
za pokój, o który od dawna prosimy Pana.
Zamiast tego muszę przedstawić Ci błaganie
dzieci, osób starszych,
ojców i matek, młodych ludzi,
tej udręczonej ziemi.
Wszyscy wiemy w rzeczywistości,
że jesteś z nimi i ze wszystkimi cierpiącymi,
tak jak byłaś obok krzyża swojego Syna.

Dziękujemy Ci, nasza Matko!
Patrząc na Ciebie, która jesteś bez grzechu,
możemy nadal wierzyć i mieć nadzieję,
że miłość zwycięży nienawiść.
prawda zwycięży kłamstwo,
przebaczenie zwycięży agresję,
pokój zapanuje nad wrogością. Amen!