2 kwietnia

Rok w rok to samo. Ta sama Ewangelia, ten sam formularz mszalny, te same teksty w Liturgii Godzin. Ile można... Dzisiejsza kolekta zdaje się odpowiadać – ile trzeba; aż wreszcie całym sobą wyrażę tajemnicę paschalną i sam dokonam przejścia z woli Boga do Jego domu. Nasza noblistka pisała, że „nic dwa razy się nie zdarza i zapewne z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny”. Pan Bóg ma chyba trochę większą nadzieję w stosunku do swojego kochanego człowieka. Wciąż w niego wierzy i prowadzi głębiej, aż po omacku Go spotka i dotknie, i będzie z Nim chodził. Czy to już...?