Dzieci światłości

Kościół uczy

„Niedziela niewidomego od urodzenia” ukazuje Chrystusa jako światłość świata. Ewangelia stawia każdemu z nas pytanie: „Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego?” „Wierzę, Panie!” (J 9,35.38), stwierdza z radością niewidomy od urodzenia, stając się głosem każdego wierzącego. Cud uzdrowienia jest znakiem, że Chrystus, razem ze wzrokiem, pragnie otworzyć nasze spojrzenie wewnętrzne, aby nasza wiara stawała się coraz głębsza i abyśmy mogli rozpoznać w Nim naszego jedynego Zbawiciela. On rozświetla wszystkie ciemności życia i prowadzi człowieka do życia jako „syn światłości” (Benedykt XVI, Orędzie na Wielki Post 2011).

„Przekaz wiary nie dokonuje się jedynie poprzez słowa, lecz wymaga relacji z Bogiem przez modlitwę, która jest wiarą w działaniu. W tym wychowaniu do modlitwy decydująca jest liturgia z właściwą sobie rolą pedagogiczną, gdzie podmiotem wychowującym jest sam Bóg, a prawdziwym nauczycielem modlitwy jest Duch Święty” (Nowa ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej, 14).

„Obrzęd egzorcyzmu dokonywany przez kapłanów lub diakonów uwalnia wybranych, których Kościół pouczył o tajemnicy wybawienia z grzechów przez Chrystusa, od skutków grzechu i wpływów złego ducha, umacnia ich na drodze duchowej i otwiera serca na przyjęcie darów Zbawiciela” (OCWD 156).

Nie wystarczą

Przysłowia o wybrukowanej dobrymi chęciami drodze do piekła nikomu przypominać nie trzeba. Każdy zna smak porażki. Wielu na drodze nawrócenia przeżyło chwile zniechęcenia. Bo kolejne postanowienia niczego nie zmieniały, a bywało, że dawne słabości odzywały się z jeszcze większą intensywnością. Wtedy pojawiało się jedno z najbardziej niebezpiecznych pytań. Po co, skoro to nic nie daje? I następowała kapitulacja. Nie dam rady.

Warto w tym momencie zrobić mały odskok. Rehabilitanci, słysząc podobne skargi, mają zwyczaj powtarzać pacjentom tajemnicę powrotu do sprawności ruchowej. „Gdy mówisz, że nie dasz rady, znaczy wyczerpałeś dopiero połowę swych możliwości.” Wracając do wątku duchowego trzeba zapytać czego jeszcze nie zrobiłem, by moje pragnienie nawrócenia i przylgnięcia do Chrystusa przyniosło owoce.