Czas Bożego Narodzenia niesie z sobą głębokie przesłanie zbawcze – ukazuje prawdę o wcieleniu Syna, którego Ojciec posyła na świat.
Kolęda Witajmy Jezusa nam narodzonego pochodzi z początku XVIII wieku – tekst i nuty zostały zapisane w „Pastorałkach i kolędach z melodyjami, czyli piosnkach wesołych ludu w czasie świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewanych, a przez X. M. M. zebranych” ks. Michała M. Mioduszewskiego z 1843 roku z adnotacją, że „piosenka ta w kościele śpiewana być nie powinna”.
W tle radości z narodzenia Jezusa widać ofiarę, którą złoży za życie świata. Zejście „z nieba do nas” ma zatem konkretny cel i sens, nie jest przypadkowe czy spontaniczne, ale zapowiedziane przez proroków.
Niewinny Baranku, Boże, Stwórco świata, idziesz z nieba do nas, boś nasza zapłata. Witaj Panie i kochanie, ludu Twego mizernego – Zbawicielu! (zwr. 5).
Zapłata. Ile kosztuje msza – pyta zamawiający intencje mszalną. Chodzi o stypendium, składane zwykle przy okazji sprawowania Eucharystii, które otrzymuje odprawiający kapłan. Często w odpowiedzi zamawiający słyszy: msza jest bezcenna, a cenę za nią złożył sam Jezus Chrystus. To zbawcza ofiara, która dokonuje się w sposób bezkrwawy na ołtarzach świata - zapłata za wyzwolenie człowieka z niewoli grzechu pierworodnego. Święty Piotr w jednym ze swoich listów przypomina: „Wiecie bowiem, że z odziedziczonego po przodkach waszego złego postępowania zostaliście wykupieni nie czymś przemijającym, srebrem lub złotem, ale drogocenną krwią Chrystusa, jako Baranka niepokalanego i bez zmazy” (1 P 1,18-19).
Niewinność. Zapowiedzią niewinności Jezusa jest spotkanie z Janem Chrzcicielem nad brzegiem Jordanu, które dokonało się w momencie uroczystej inauguracji publicznej działalności Mesjasza. Ten, który był bez grzechu, przyszedł nad Jordan, aby solidaryzować się z grzesznymi ludźmi. Jan wskazał na Jezusa jako Baranka Bożego, który gładzi grzech świata. To echo Izajaszowej Pieśni o cierpiącym Słudze Jahwe: „Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich” (Iz 53,7b). Dopełnieniem zbawczego dzieła była Ostatnia Wieczerza, Golgota i poranek owego pierwszego dnia tygodnia, kiedy to oczom świadków ukazał się pusty grób.
Boska ekonomia. Tylko ktoś, kto był bez grzechu, mógł podjąć zbawcze dzieło wyzwolenia rodzaju ludzkiego. Nieodgadnione i tajemnicze plany Bożej opatrzności realizują się w czasie. „Lud mizerny”, a więc pogrążony w krainie mroków grzechu i lękach o przyszłość otrzymał dar Syna Bożego – niegasnące źródło nadziei. „Ukazała się bowiem łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków” (Tt 2,11-14).
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |