Chrystus prosząc Samarytankę o wodę, zapalił w jej sercu ogień Boskiej miłości. Pragnienie, woda, dar, wiara i miłość stanowią szeroką teologiczną płaszczyznę rzeczywistości chrzcielnych. W kontekście tego spotkania oraz w świetle znaku wody sakrament chrztu świętego jawi się jako proces duchowego oczyszczenia.
Po co ten olej na głowę? Czy woda nie wystarczyła?
To jak ze źródłem: nie byłoby sobą, gdyby nie dawało wody.
Łaska Chrystusa źródłem wody żywej. Komentarze do liturgii i modlitwa wiernych.
Czy człowiek może chodzić po wodzie? Nie może. Ale może tego pragnąć.
Poszukiwanie Boga w obliczu ludzkiej bezradności jest jak pragnienie wody na pustyni...
Woda płynącą ze świątyni zapowiada Tego, który „mówił o świątyni swego ciała”.
Kiedy brakuje wina, musimy Jezusowi przynieść wodę. To, co mamy na co dzień.
Słowo jest Barankiem prowadzącym do wód życia i Pasterzem, strzegącym owczarni przed wilkami.
…załamywać ręce na widok chorych drzew, a nie widzieć wody, niosącej im uzdrowienie.
Da się zamknąć Tego, który tchnie kędy chce, prowadzi do całej prawdy, mówi co usłyszy, w jakiejkolwiek liczbie skończonej?