Jezus, boski Lekarz, koi ludzkie serca balsamem miłosierdzia, przynosząc ulgę w cierpieniu i nadzieję w rozpaczy.
W odróżnieniu od człowieka, Bóg nie jest pamiętliwy, nie rozdrapuje ran i co chwila nie przypomina ludzkich niewierności.
On troszczy się o swoich wyznawców: pociesza, dodaje odwagi, zapewnia ich o swojej obecności. To obecność bezwarunkowa...
Bóg potrafi realizować konkretne dobro. Dokonuje się to przez Jezusa, Syna Boga Najwyższego, przed którym drżą złe duchy.
Błogosławieni – to grupa ludzi, którzy odkrywają Boży zamysł względem siebie i próbują go realizować w codzienności.
Jezusowi nie chodzi o zewnętrzną doskonałość, ale wewnętrzną przemianę w duchu miłosierdzia.
Skąd wzięły się kolejki do konfesjonałów w Wielkim Poście i Adwencie, i dlaczego ustawiają się akurat podczas rekolekcji parafialnych.
Dzieło uzdrawiania świata, zapoczątkowane przez Jezusa, ma swoją kontynuację przez zaangażowanie wierzących.
Nasza nadzieja nie jest oczekiwaniem na „coś”, ale na „Kogoś”. „Bóg jest fundamentem nadziei – nie jakikolwiek bóg, ale ten Bóg, który ma ludzkie oblicze".
II modlitwa eucharystyczna jest bogata w treści teologiczne, koncentruje się na tajemnicy śmierci i zmartwychwstania Chrystusa przeżywanej w liturgii mszalnej.
Lepiej niż oryginalnym być wiernym.