Wniebowstąpienie Pańskie

Wstęp do liturgii

Bardzo często jesteśmy podobni do mężczyzn z Galilei, którzy stoją i wpatrują się w niebo. Wołamy razem z nimi: Gdzie jesteś o Chryste? Czemu nie troszczysz się o nas, czemu nas nie wysłuchujesz? Czemu milczysz?  Wstąpiłeś Chryste do nieba i jakby o nas zapomniałeś…

Jesteśmy dziś przy ołtarzu Pana Jezusa Chrystusa z sercami przepełnionymi mieszanymi uczuciami, z powodu uwielbienia Chrystusa, i smutku, z powodu rozstania się z Nim.

Jednak Chrystus pozostawia w naszych sercach nadzieję powtórnego przyjścia, jednak za nim przyjdzie powtórnie na ziemię, jest z nami wciąż podczas Eucharystii. To sakramentalne spotkanie z Chrystusem jest spotkaniem człowieka z Miłością, która kocha do końca.

Stańmy u progu tej Eucharystii z głęboką świadomością spotkania z Chrystusem obecnym w sakramentalnych znakach, które mają moc nas uzdrowić z grzechu i zbawić.  

Wstęp do liturgii słowa

Człowiek nigdy nie jest zdolny tutaj do zgłębienia i przyjęcia Bożej Miłości, która została zapieczętowana ofiarą Chrystusa na krzyżu, a wcześniej przepowiedziana na kartach Pisma Świętego.

Za chwilę będziemy świadkami wniebowstąpienia Jezusa Chrystusa, opowiadanie z Dziejów Apostolskich  daje nam  klucz do zrozumienia losów Kościoła czasów apostolskich, a także wskazuje fundament chrześcijańskiej nadziei. Nadzieja chrześcijańska pochodzi od Ojca, który daje nam nieustannie ducha mądrości, abyśmy lepiej „poznali Jego samego”, a także w sposób widzialny nieśli Boga do współczesnego świata i  głosili Jego Ewangelię, dzięki której każdy, kto ją przyjmie i uwierzy będzie zbawiony. 

W ciszy i w otwartości serca wsłuchajmy się w zbawcze Słowa Boga, które po raz kolejny proponują nam zbawienie.

Modlitwa wiernych

Nasz Pan, Jezus Chrystus, wywyższony nad ziemię, wszystkich pociągnął do siebie. Wzywajmy Go z radością i wołajmy do Niego:

(Po każdym wezwaniu chwila ciszy)

1. Panie Jezu Chryste, Królu chwały, Ty raz ofiarowałeś się za ludzkie grzechy i jako zwycięzca wstąpiłeś na prawicę Ojca,  doprowadź zbawionych do pełnej świętości.
2. Wieczny Kapłanie i Pośredniku Nowego Przymierza, Ty zawsze żyjesz, aby się wstawiać za nami, zbaw lud swój, który do Ciebie zanosi błaganie.
3. Ty po swej męce ukazałeś się żywy i przez czterdzieści dni objawiłeś się uczniom, umocnij dzisiaj naszą wiarę.
4. Ty w dniu dzisiejszym obiecałeś Apostołom zesłać Ducha Świętego, aby byli świadkami aż po krańce ziemi, mocą Ducha utwierdzaj nasze świadectwo.
5. W tym życiu oczekujemy, aż przyjdziesz jako prawdziwy Bóg, aby sądzić żywych i umarłych, spraw abyśmy kiedyś razem ze zmarłymi oglądali Ciebie w chwale, jako miłosiernego Zbawiciela.

Panie Jezu Chryste, który zasiadasz teraz po prawicy Ojca w niebie, wysłuchaj prośby Twojego ludu, który z wiarą woła do Ciebie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen. 

Przed prefacją

Wyśpiewajmy teraz Jezusowi Chrystusowi pieśń chwały, za to, że nie zostawił nas samych, ale powiedział do nas: „Ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata” .

Przed rozesłaniem

Każdy z nas powinien stawać się znakiem chrześcijańskiej nadziei wszędzie tam gdzie jest posłany przez Boga, a więc w szkole, w pracy, w domu rodzinnym, w sąsiedztwie. Wszędzie tam mamy głosić nadzieję, która w sercach innych ma rodzić pragnienie spotkania Boga i pójścia za Nim. Tylko w Bogu jest pełnia nadziei, która otwiera nam niebo i daje wieczne szczęście.

Niech Boże błogosławieństwo umocni nas w drodze do nieba.