Zmiłuj się nad nami, Panie

Stacja I  Pan Jezus na śmierć skazany

„Jestem Królem. Ja się na to narodziłem (…) aby dać świadectwo prawdzie. Cóż to jest prawda?”

Słowa, ile ich wypowiadam, dobre/złe, błogosławieństwa/ przekleństwa, ile w nich prawdy, ile w nich prawdy o mnie i drugim człowieku?

Słowa podburzonego przez faryzeuszów ludu zadecydowały o losie Chrystusa. Ostateczna decyzja należała do Piłata, który pod presją szantażu, bojąc się o swoją przyszłość kazał ukrzyżować Jezusa.

Zmiłuj się nad nami Panie…

Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się  nad nami… 

Stacja II    Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona

 „Ojcze jeżeli chcesz, zabierz ode mnie ten kielich. Jednak nie moja wola, lecz Twoja nich się stanie!”

Krzyż, współczesny krzyż – choroba/cierpienie, ból/smutek, obojętność. Więcej pokory, cierpliwości, nadziei, wiary i zaufania, Komu? Przecież nie sobie - Bogu, czy stać mnie na to?

Zmiłuj się nad nami Panie…

Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się  nad nami… 

Stacja III Pan Jezu upada po raz pierwszy pod ciężarem krzyża

 „A lud stał i patrzył. (…) Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi (…)”

Dar uzdrowienia, dar przejrzenia na oczy, dar obmycia z grzechu… Tym obdarowywał nas Chrystus. A ja, czym go obdarowuję? Szyderstwem, trwaniem w grzechu, trwaniem w upadku?

Zmiłuj się nad nami Panie…

Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się  nad nami…