W Wielką Sobotę Kościół w modlitewnej ciszy skupia się wokół tajemnicy zejścia Chrystusa do otchłani. Liturgiczne milczenie przerywa dopiero Wigilia Paschalna będąca pamiątką przejścia Zbawiciela ze śmierci do życia.
Rok 2010 Benedykt XVI kończy, zgodnie z tradycją, uroczystymi nieszporami w bazylice watykańskiej z dziękczynnym Te Deum.
Niech każda ziemia stanie się dobrą ziemią, przyjmującą i rodzącą miłość, prawdę, sprawiedliwość i pokój - takie życzenia złożył „Miastu i światu” Benedykt XVI w orędziu na Boże Narodzenie 2012 r.
Watykańska Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów zaaprobowała przedstawiony przez episkopat amerykański „Ryt błogosławieństwa dziecka w łonie matki”.
Na rzymskim Awentynie Benedykt XVI przewodniczył uroczystościom Środy Popielcowej. W homilii podczas mszy papież przypomniał, że rozpoczęty Wielki Post to czas odnowy duchowej, pokory, pokuty i przebaczenia.
Papież Franciszek powiedział, że należy uaktualnić muzykę w Kościele. Trzeba przy tym unikać przeciętności i powierzchowności.
Dlaczego różnica między formalną a funkcjonalną równoważnością tłumaczeń tekstów liturgicznych jest dla Kościoła tak ważna?
"Jak bardzo dzisiejszy świat potrzebuje czułości!" - zaznaczył Franciszek podczas Pasterki, której przewodniczył w Wigilię uroczystości Narodzenia Pańskiego w Bazylice św. Piotra w Watykanie.
Pasterka w Wigilię, błogosławieństwo „Urbi et Orbi” (miastu i światu) oraz Msza św. z okazji Światowego Dnia Pokoju - to najważniejsze punkty liturgicznych obchodów uroczystości Bożego Narodzenia i Nowego Roku z udziałem papieża Franciszka w Watykanie.
To najnowsza inicjatywa Muzeów Watykańskich, które przez cały miesiąc, dwa razy w tygodniu, w środę i w sobotę organizują krótkie pielgrzymki po wizerunkach maryjnych w Ogrodach Watykańskich. Można w nich uczestniczyć po uprzedniej rezerwacji na stronach muzeów. Te wizerunki są świadectwem wiary Ludu Bożego i pobożności maryjnej poszczególnych papieży – mówi s. Emanuela Edwards.
Tajemnica może u jednych budzić ciekawość, chcieć poszukiwania, u innych – zniechęcenie, bo droga do jej poznania jest długa.