"Takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach..."
Wprowadzenie do liturgii
Jezus Chrystus, jako Najwyższy i Wieczny Kapłan, pierwszy się złożył w zbawczej ofierze, a nam polecił ją składać na swoja pamiątkę. Dlatego w Wieczerniku wziął chleb i wino, rozdał swoim uczniom i polecił, by ten gest na Jego Pamiątkę powtarzano aż do skończenia świata. W tym geście kryje się pragnienie Boga, chcącego dać człowiekowi nowe serce i nowego ducha. Ofiara Baranka, gładzącego grzech świata i nowy człowiek są ze sobą nierozłącznie związane. Stańmy w pokorze przed sprawcą wiecznego zbawienia i przyjmijmy dar, na mocy którego stajemy się dziećmi Boga i przyjaciółmi Jezusa.
Modlitwa wiernych
Jezus, Wieczny Kapłan, nigdy nie opuści tych, za których oddał życie. Z pokorą i ufnością przyzywajmy Tego, który przed Ojcem jest naszym Wspomożycielem i Obrońcą.
Wszechmogący Boże, przyjmij nasze modlitwy nie ze względu na pełnione przez nas dobre czyny, ale ze względu na Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, a naszego Pana i Obrońcę. Który żyjesz i królujesz...
Przed rozesłaniem
Wychodzimy ze świątyni jako świadkowie przymierza, które na mocy Ciała i Krwi Jezusa zawarł z nami Bóg Ojciec. Niech Jego błogosławieństwo uczyni nasze świadectwo czytelnym i owocnym.