Gorzkie Żale

Serce Jezusa aż do śmierci posłuszne...

ks. Piotr Alabrudziński

Adwent, Boże Narodzenie, chwilka Okresu Zwykłego, Wielki Post… czas leci szybko. Nie da się ukryć. Jezus, który ledwie przyszedł na świat, już przygotowuje siebie i nas do cierpienia, śmierci, ale i zmartwychwstania. Bóg, który przychodzi jako Człowiek do człowieka. Przychodzi jeszcze raz wytłumaczyć, co to znaczy być człowiekiem. Właśnie – a co to znaczy?

Zależnie od tego, jaki punkt widzenia przyjmiemy, możemy udzielać najrozmaitszych odpowiedzi. Homo sapiens sapiens – człowiek myślący. Przedstawiciel gatunku ludzkiego. Istota społeczna. Brutalnie – mięso ukryte w worku skóry. Wszystko prawda – ale i zasłonięcie prawdy. Zapytajmy jeszcze raz – zapytaj samego siebie - co to znaczy, że jesteś człowiekiem, szczególnie w kontekście Męki Człowieczeństwa Jezusa? W tym roku obchodzimy 250 rocznicę powstania Litanii do Serca Pana Jezusa. Może warto zatem pomyśleć o swoim byciu człowiekiem w kontekście serca – mojego i Jezusa? Niech tegoroczne kazania pasyjne będą właśnie czasem takiego zamyślenia – przez pryzmat kilku wezwań z Litanii.

Serce Jezusa, aż do śmierci posłuszne…

Szukając tego, co najważniejsze w Wielkim Poście, możemy rozmyć się w wielości odpowiedzi. Wyszukiwanie umartwień, odbieranie sobie małych radości, przechodzenie na motywowane pobożnością diety… Brak, pustka, cierpienie – czyżby to był pokutny ideał? Czy moją ceną jest tylko i wyłącznie krew i ból? Spójrzmy na Jezusa – co On wysuwa na pierwszy plan? „Moim pokarmem jest pełnić wolę mojego Ojca”. Nie chodzi o cierpienie, odmowę – raczej o posłuszeństwie. Przez taką tajemnicę Jezus nas zbawił – nie kryminałem, czy horrorem. Posłuszny Ojcu przyszedł na świat. Posłuszny Ojcu wyszedł na pustynię. Posłuszny Ojcu zaczął Drogę Męki… Jezus z posłusznym sercem. A ja? Czy mogę tak powiedzieć o moim sercu – że jest posłuszne?

Komu mogę przyrzec posłuszeństwo serca? A może zapytajmy wcześniej – czy można spędzić życie bez posłusznego serca? Czy żona zakłada, że serce jej męża nie będzie jej posłuszne? Czy diakon kładąc się na posadzce w momencie święceń wątpi w posłuszeństwo swojego serca? Czy ojciec, widząc swoje dziecko, może powiedzieć, że jego serce nie będzie mu posłuszne i oddane?

Chyba trudno wyobrazić sobie takie sytuacje. Z drugiej strony, kiedy spojrzymy na naszą codzienność, nagłówki gazet, artykuły w Internecie – brakuje posłusznych serc? A może problem leży gdzie indziej?

Wezwanie Litanii, które dziś rozważamy brzmi – Serce Jezusa, AŻ DO ŚMIERCI POSŁUSZNE. Nie chodzi zatem tylko o brak posłuszeństwa, ale o brak posłuszeństwa aż do śmierci. Jakie serce powinien mieć współczesny człowiek? Odpowiedź jest prosta – wolne. A skoro tak – to nie powinno mieć żadnych ograniczeń, ram, granic – czysta wolność. Wolne serce nie może uginać się pod żadną presją – to ono stanowi wartość samą w sobie, najwyższą. Tylko czy takie serce będzie zdolne trzymać się do końca swoich postanowień i decyzji?

Jezus przez swoją Tajemnicę Posłuszeństwa uczy wierności do śmierci. Niezależnie od tego, co może mnie jeszcze spotkać – dobrego i złego – czy masz takie decyzje, których nigdy nie cofniesz? Czy masz takie miejsca w swoim sercu, życiu, z których się nie wycofasz i jesteś tego pewna/pewny? Czy możesz dzisiaj – przed Bogiem – przyrzec, że będziesz wierny i posłuszny woli Boga aż do śmierci? Czy chcesz być podobny do Jezusa również w tym wymiarze?

Żeby ten Wielki Post nie był tylko czasem zamyśleń, spróbuj po każdy pasyjnym rozważaniu coś zrobić. Może dziś weź do ręki kartkę i długopis i zapisz, czego jesteś w życiu pewien, czego już nigdy nie zmienisz. Tak jak wydaje Ci się to na ten moment Twojego życia. Niezależnie od tego, czy będzie to jedno słowo, czy cała strona. Co dziś możesz przynieść Jezusowi ze swojego serca, z zapewnieniem, że to się już nie zmieni?

A jeśli zostanie przed Tobą tylko biała kartka? Podziękuj i za to. Dobrze widzieć swoje braki. Podziękuj i pomódl się, prosząc Boga o siłę wierności i posłuszeństwa – nie ze strachu, rozmaitych obaw, czy pychy. Ale z tej najgłupszej przyczyny – z miłości. Do Niego, siebie. Do innych. Przecież serce nie jest tylko dla Ciebie…