– kilka słów o naglącym wezwaniu czyli jak zrobić coś za kogoś.
Dzielenie się własnym ma więc nie tyle wyrównywać braki, co przywracać człowieka samemu człowiekowi, pozwalać na godne życie obu stron.
Okazuje się, że aż tak bardzo się od siebie nie różnimy. Niewola grzechu, w której wszyscy tkwimy, to przecież nie religijny banał...
Miłosierni jak Ojciec pielgrzymują po rzymskich kościołach stacyjnych.
Pocieszanie strapionych to nie jednorazowy wyczyn, tryumf aktywności, niekiedy wysłuchać znaczy więcej niż podsunąć rozwiązanie.
Musimy podejmować decyzje i nikt za nas tego nie zrobi. Na tej drodze jednak nawzajem sobie towarzyszymy.
Krzywdy cierpliwie znosić – to wziąć własne życie we własne ręce. To powiedzieć krzywdzicielowi: „nie pozwalam!”.
II tydzień Wielkiego Postu - czwartek.
IV tydzień Wielkiego Postu - środa.
I Niedziela Wielkiego Postu. Pielgrzymujemy do "Matki i głowy wszystkich Kościołów miasta i świata".
Tajemnica może u jednych budzić ciekawość, chcieć poszukiwania, u innych – zniechęcenie, bo droga do jej poznania jest długa.