Budowanie kultury jest procesem, który zaczyna się wewnątrz człowieka, od jego odnowy, przemiany - od wychowania nowego człowieka. Nowy człowiek nie może być jednak samotny. Tylko wtedy będzie on nowym człowiekiem, kiedy będzie człowiekiem komunii - wspólnoty z innymi ludźmi.
Problem kultury to problem zaangażowania człowieka w tworzenie, w przekształcanie otaczającego go świata, otaczającej go rzeczywistości. Powstaje pytanie: czy nowy człowiek, chrześcijanin w ogóle jest powołany do tego, żeby tworzyć kulturę: czy nie powinien ograniczyć się tylko do życia wewnętrznego, skierowanego ku Bogu, ukrytego w Nim, pozostawiając synom tego świata troskę o ten świat, o jego urządzanie, przekształcanie? (...)
Stawiając na pierwszym miejscu sprawę przemiany wewnętrznej człowieka przez Boga, dzięki kierowaniu człowieka ku Bogu, stawiając na pierwszym planie wartość komunii, czyli osobowego zjednoczenia z Bogiem i wartość komunii jako osobowego zjednoczenia z drugim człowiekiem, wartość wspólnoty wynikającej z kontaktu z Bogiem, nie ogranicza się zadań człowieka, chrześcijanina tylko do tych wymiarów, ale głosi się, że człowiek nowy, wchodzący w nową wspólnotę z Bogiem i braćmi, musi także tworzyć nową kulturę, to znaczy musi podejmować wszelkie wysiłki dla przekształcania, budowania nowego, lepszego świata. Ten nowy człowiek nie stawia przy tym żadnych granic swoim dążeniom; chce, żeby wszystko w świecie, wszystko, co tworzy człowiek - było przeniknięte naczelnymi wartościami, jakimi są: nowy człowiek i nowa wspólnota. To jest koncepcja nowej kultury, którą w Ruchu Światło-Życie przyjmujemy jako element naszego ideału i naszego programu. Tę myśl wyraża symbol nowej kultury. Z zasady "Fos-Zoe" (światło-życie) - podporządkowania życia ludzkiego wymaganiom prawdy i światła Bożego - wyrasta najpierw nowy człowiek (symbol: "Fos-Zoe" w kręgu - we wnętrzu człowieka tworzy się tę nową rzeczywistość), ten nowy człowiek tworzy z innymi ludźmi nową wspólnotę (w symbolu: krąg splecionych rąk). To są dwie wartości naczelne: nowy człowiek i nowa wspólnota. Obie można sprowadzić do wspólnego mianownika, którym jest wartość komunii: osobowego zjednoczenia z Bogiem i z innymi ludźmi. Ta wartość naczelna musi promieniować (stąd w symbolu promienie). Nowa kultura oznacza przenikanie wszystkich dziedzin życia wartościami nowego człowieka i nowej wspólnoty.
Budowanie kultury jest procesem, który zaczyna się wewnątrz człowieka, od jego odnowy, przemiany - od wychowania nowego człowieka. Nowy człowiek nie może być jednak samotny. Tylko wtedy będzie on nowym człowiekiem, kiedy będzie człowiekiem komunii - wspólnoty z innymi ludźmi. Z tych właśnie wartości nadrzędnych wynikają konsekwencje we wszystkich dziedzinach życia ludzkiego. One stanowią program nowej kultury - promieniowania wartości nowego człowieka i nowej wspólnoty we wszystkich dziedzinach życia. Jest to próba wprowadzenia we wszystkich dziedzinach życia nowego ładu, w którym prawdziwe wartości są rzeczywiście postawione na pierwszym miejscu i wszystko służy realizowaniu tych wartości. Nic nie może przeszkadzać w urzeczywistnianiu tych najwyższych wartości, wszystko ma pomagać w ich realizowaniu. Gdy te założenia są realizowane, wtedy mówimy o nowej kulturze.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |