Wychować Boga

Lulajże, Jezuniu, moja perełko… Piękna jest pobożność kolędowa. Tylko czy nie za mocno lulamy tego Jezuska? Zastanów się, Przyjacielu, najpierw „rozpieszczasz” swojego Boga, a potem masz do Niego pretensje, że nie pomaga Ci w życiu, że nic nie może zrobić, nie naprawia Twojego życia? A pomagasz Mu w tym?

Nie tak dawno cieszyliśmy się z Narodzenia Jezusa. Super! I może nawet jeszcze pamiętamy, że On urodził się dla nas. To już wyższa półka! Idźmy dalej – On narodził się właśnie dla Ciebie! Kolejny krok – Bóg daje Jezusa Tobie na wychowanie, chce, abyś nauczył Go być Człowiekiem. Oj, odważna opinia – to chyba niemożliwe. A gdyby tak miało być?

Czego może nauczyć się przy Tobie Jezus? Pamiętaj, znasz to z Ewangelii, słyszałeś nieraz – Jego życie prowadzi do Zmartwychwstania, ale przez Krzyż. Wniosek? Musi być Prawdziwym Mężczyzną. Musisz nauczyć Jezusa męstwa i wytrwałości, odpowiedzialności za innych! Jak to wygląda w Twoim życiu?

Może teraz zwiesiłeś nos na kwintę i myślisz – no trudno, może ta cała wiara nie jest dla mnie… Nic bardziej mylnego! Przecież Bóg się nie pomylił stwarzając Ciebie. Jeśli tak – na pewno Twój sposób bycia człowiekiem jest cenny, jest w Tobie jakieś niesamowicie piękne Ziarno Prawdy, Dobra, Piękna. Tylko może trochę się zabrudziło? Zarosło czymś mniej przyjemnym? Ale to też nie jest problem – od czego Woda? Woda może obmyć każdy brud – trzeba tylko takie miejsce wystawić na jej działanie. Pozwól sobie na bycie pięknym i prawdziwym.

A jeśli woda to za mało? Ogień! Może wypalić to, co w Tobie jest niedoskonałe, z czym sobie sam nie radzisz – nawet jeśli możesz się przy tym poparzyć…

A jeśli i woda i ogień to za mało? Zawsze pozostaje Duch Święty! Pomyśl – masz Go w sobie już od momentu chrztu świętego! Czy ta myśl napełnia Cię goryczą? Przecież skoro do tej pory to tak wyglądało, to znaczy, że jakoś nie możecie się zgrać? Hm… a spójrz na chwilę na Jezusa…

„Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Niego w postaci cielesnej niby gołębica, a z nieba odezwał się głos: „Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie””. A co z reakcją ludzi? Chyba nie zauważyli nic nadzwyczajnego. Zauważył to tylko Jezus i Jan – bo chcieli to zobaczyć. Żeby zobaczyć otwarte niebo nad sobą trzeba próbować otworzyć się na Niebo. Otwarte niebo – taki pęknięty świat. Czyżby taki jak Twoje życie? A więc – przez takie pęknięcie Bóg może wejść również do Twojego życia. Czekasz na gołębicę? A może dla Ciebie Bóg przygotował inny znak, niemniej realny – „postać cielesną”. Może człowiek, którego spotkasz „przypadkiem”, jakaś książką, artykuł w internecie, a może…

Bóg ma tysiące dróg do człowieka, ale to człowiek może Go wpuścić do siebie. Niebo otwiera się każdego dnia, każdego dnia różne konkretne wydarzenia mogą Cię wzywać do bliskości z Bogiem, możesz usłyszeć słowa pełne miłości. Proszę, zaryzykuj i otwórz się. Nie chciej wciąż śpiewać Bogu kołysanek – ale ucz Go, pomagaj Mu zbliżyć się do Ciebie.

Jezus po chrzcie rozpoczyna swoją publiczną działalność – nauczanie. Pomóż mi w tym – bądź cichym nauczycielem Jezusa w Twoim życiu. Opowiadaj Mu o tym, co czujesz, co Cię denerwuje i cieszy. Pozwól Mu się lepiej poznać – tak, żeby On wzrastał, a Ty się umniejszał (por. J 3, 30)…