Do posłuchania jeden z apoftegmatów Ojców Pustyni:
[Święta Synkletyka] powiedziała: „Jest smutek, który przynosi korzyść, i taki, który niszczy. Smutek pożyteczny to ten, gdy bolejemy nad swoimi grzechami i nad błędami bliźnich: on sprawia, że nie słabniemy w gorliwości osiągnięcia doskonałego dobra. Oto oblicza prawdziwego smutku. Lecz nieprzyjaciel nasz również ma tu swój wkład. Zsyła bowiem smutek bez żadnej przyczyny, który nazywa się zniechęceniem. Takie usposobienie trzeba jak najszybciej odrzucić przez modlitwę i śpiewanie psalmów”.