Dzień Modlitw o Ochronę Stworzenia

3. Lamentacja

Lektura Pisma św. (do wyboru): Lb 35, 33-34; Iz, 24, 4-6; Ez 34, 17-18; Rz 8,22

Wezwania modlitewne
Po każdym wezwaniu śpiewamy: Panie, zmiłuj się / Kyrie eleision

- Woda jest podstawowym dobrem. Często korzystamy z niej marnotrawnie, podczas gdy większość populacji świata cierpi na jej brak.

- Niszczymy nasze lasy, eksploatujemy je ponad miarę a to bezcenny ekosystem, źródło wielu zasobów i dom dla zwierząt.

- Lasy tropikalne i rafy koralowe są zagrożone w wyniku ludzkiej działalności, a przecież powinny być płucami świata, źródłem życia, pożywienia i medykamentów; obiektem naszego zachwytu nad pięknem Stworzenia.

- Wzrasta nasza zależność energetyczna i marnotrawstwo naturalnych zasobów świata, a tak bardzo brakuje nam ducha oszczędności.

- Przez nieodpowiedzialne zachowania przyczyniamy się do zwiększania emisji toksycznych substancji do atmosfery, zatruwając środowisko własnego życia.

- Przyczyniamy się do globalnego ocieplenia, które powoduje nowe powodzie i susze zagrażając dzikiej przyrodzie i uprawom rolniczym oraz pozbawiając domu milionów ludzi.

- Nie troszczymy się wystarczająco losem uchodźców i imigrantów przemieszczających się z powodu suszy, powodzi, braku żywności czy wojny.

- Nie szanujemy plonów ziemi, chleba i wszelkiej żywności, a tyle naszych sióstr i braci cierpi niedostatek i głód.

- Wciąż zbyt mało dzielimy się tym co mamy z bliźnimi, którzy już cierpią z powodów kryzysów ekologicznych, klimatycznych i społecznych w najuboższych częściach świata.

- Nie przestrzegamy postów, nie ograniczamy spożycia mięsa, nie przeciwdziałamy patologiom chowu przemysłowego zwierząt.

- Nie dziękujemy codziennie za dar Stworzenia – za zieleń wokół, za słońce i księżyc, za śpiew ptaków, za nasze własne ciało które tak dobrze nam służy.

- Wiele w nas agresji wobec bliźnich, wobec zwierząt oraz reszty Stworzenia.

- Dodaj własne wezwania...

Modlitwa podsumowująca:
Boże, który jesteś cierpliwy, wysłuchaj nasze wołania, gdy przynosimy do Ciebie nasz ból i nasze
nadzieje, nasz strach i słabość. Ulecz nasze serca, daj nam nadzieję, ucisz nasz strach, przebacz
nasze przewinienia. Niech Duch Święty, który w nas mieszka, umocni nas, byśmy pozostali wierni
nadziei i obietnicy Ewangelii, objawionej nam przez Twojego Syna, Jezusa Chrystusa, w imię
którego modlimy się. Amen.

Ojcze nasz...

4. Zachęta do aktywności:
Dla realizacji tych aspiracji, musimy podjąć stanowczą decyzję, by żyć bardziej odpowiedzialnie, myśląc o potrzebach naszych lokalnych wspólnot i całej społeczności ludzkiej. Jesteśmy równocześnie obywatelkami i obywatelami różnych narodów oraz jednego świata, w którym to co lokalne, jest powiązane z tym co globalne. Każda i każdy z nas jesteśmy odpowiedzialni za obecne
i przyszłe dobro ludzkiej rodziny oraz za wszelkie życie na Ziemi. Duch solidarności ludzkiej i pokrewieństwa z wszelkim życiem umacnia się, gdy żyjemy w szacunku dla tajemnicy istnienia, w duchu wdzięczności za dar życia oraz w pokornej postawie co do naszego ludzkiego miejsca pośród
przyrody.
Wielbimy Cię, Panie, za Twoją dobroć względem nas. Daj nam wielkie serce byśmy radowali się Twoimi darami. Przebacz, gdy zbłądzimy i błogosław nam i całemu Stworzeniu. Prosimy o to w imię Jezusa, Twojego Syna, który żyje i działa między nami. Amen.

Tu warto uroczyście odmówić chrześcijańską modlitwę wraz ze stworzeniem Papieża Franciszka z encykliki Laudato si' Na zakończenie błogosławieństwo i odpowiednia pieśń (np. jedna z polskich wersji Hymnu stworzenia św. Franciszka).