Bóg jest miłosierdziem

Stacja czternasta
Jezus złożony do grobu

Schola: Kłaniamy Ci się Panie Jezu i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez Krzyż i Mękę swoją świat odkupić raczył.

Z Ewangelii według św. Mateusza (Mt 27,59-60
Józef zabrał ciało [Jezusa], owinął je w czyste płótno i złożył w swoim nowym grobie, który kazał wykuć w skale. Przed wejściem do grobu zatoczył duży kamień i odszedł.

Podczas gdy Józef zamyka grób Jezusa, On sam zstępuje do piekieł i otwiera na oścież jego bramy.

To, co Kościół Zachodni nazywa „zstąpieniem do piekieł”, Kościół Wschodni obchodzi już jako Anastasis, to znaczy „Zmartwychwstanie”. W ten sposób siostrzane Kościoły oznajmiają człowiekowi pełną Prawdę tej jednej i tej samej Tajemnicy: „Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój. Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli” (Ez 37,12.14)

Twój Kościół, Panie, każdego ranka śpiewa: „Dzięki serdecznej litości naszego Boga, z jaką nas nawiedzi z wysoka Wschodzące Słońce, by oświecić tych, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają” (Łk 1,78-79).

Człowiek oślepiony światłami o kolorach ciemności, popychany przez siły zła, zatoczył wielki kamień i zamknął Cię w grobie. Ale my wiemy, że Ty, Boże pokorny, w milczeniu, w jakim złożyła Ciebie nasza wolność, jesteś jak najbardziej zajęty dziełem tworzenia nowej łaski w człowieku, którego kochasz. Wejdź zatem do naszych grobów: rozpal iskrę Twojej miłości w sercu każdego człowieka, w łonie każdej rodziny, na drodze każdego narodu.

Jezu Chryste!
Idziemy wszyscy w kierunku naszej śmierci
i naszego grobu.
Pozwól nam w duchu zatrzymać się
przy Grobie Twoim.
Niech przeniknie nasze serca moc Życia,
które w nim się objawiło.
Niech to Życie stanie się
światłem naszego pielgrzymowania na ziemi.
Amen.

(św. Jan Paweł II)

Wszyscy:
Pater noster…

Gdy ulegnie śmierci ciało Quando corpus morietur,
Obleczona wieczną chwałą fac ut animæ donetur
Dusza niech osiągnie raj. Amen. paradisi gloria. Amen.